€ 13,95

ePUB ebook

  € 7,50

PDF ebook

niet beschikbaar

07-FORUM - September 2014 NL

andere gedachten

Redactie Forum cs • Boek • paperback

  • Samenvatting
    Het ‘massieve theepot’ debat in Delft in 1979 was mijn eerste ervaring met de laat-
    ste redetwisten binnen de ‘Forum groep’. Aldo van Eyck bekritiseerde op onnavolgbare wijze het ontwerp voor de bibliotheek van Rotterdam van Carel W. zoals hij hem toen steevast noemde. Weeber had zijn ontwerp nonchalant gepresenteerd en bijna achteloos verwezen naar de tezelfdertijd lopende ontwerpopgave van Claes Oldenburg voor een Mickey Mouse museum op basis van een puntenslijper. Dat het ontwerp van Weeber voor de bibliotheek verder een prachtig ontwerp was met ruimtelijke doorzichten en wellicht ook een Kahneske uitwerking, mocht niet deren. Alleen al het idee dat je een gebouw zou baseren op een dergelijke gedachte maakte Aldo woedend en er deed zich een kleine herhaling voor van zijn eerdere uitbrander bij de RIBA inEngeland, beter bekend onder de naam ‘rats posts and other pests’. Over het zeer matige ontwerp van Bakema voor de bibliotheek werd met geen woord gerept. Het waren volgens mij de laatste stuiptrekkingen van een onderwijsopvatting die werd gedomineerd door ‘het verhaal van een andere gedachte’ en op het punt stond om na 20 jaar te worden vervangen door ‘weer een nieuw verhaal’. Het in Delft doorgeschoten denken over architectuur zonder beeld, kreeg een vervolg in het omarmen van het Postmodernisme dat in de Stylos-lezingenreeks, georganiseerd door Peter Loerakker, de deuren openzette voor ‘opnieuw andere gedachten’. Er kwam ruimte om te begrijpen waar ‘The New York Five’ met o.a. Richard Meier, Peter Eisenman en ook Charles Jencks mee bezig waren. De ‘Tessiner School’ met Mario Botta en Luigi Snozzi maar ook Mathias Ungers, Rob en Leon Krier werden niet genegeerd. Ondertussen deed Rem Koolhaas in Amsterdam bij ‘architectuurgalerie’ Luce van Rooy goede zaken door zijn schetsen voor 25 gulden per stuk te koop aan te bieden, alles onder het mom dat architectuur niet alleen gaat over de gebouwde resultaten maar vooral het ontwerpproces behelst dat eraan vooraf gaat.
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 145mm x 210mm
    Aantal pagina's : 179
    Uitgeverij : AetA
    ISBN : Niet bekend
    Datum publicatie : 08-2014
  • Inhoudsopgave
    Jurriaan van Stigt—Editorial—De nieuwe theepot van Rem
    Re actie-redactie—FORUM XV-4, 1960/61
    Madeleine Steigenga—Apon en ‘de’ Forumredactie
    Sjoerd Soeters—Beste Dick Apon
    Laurens Jan ten Kate—Naar een veranderende functionaliteit
    Atir Kahn—Collage Embassy
    Izak Salomons—Andere gedachten in de 21e eeuw
    Jaap van Triest—Over Forum en Jurriaan Schrofer
    Nico Zimmermann—Architectuur als personal trainer
    Carel Weeber—Van specifiek tot generiek
    Barbara Luns—Rotterdams structuralisme
    Paul Lappia—Nieuwe speelplaatsen
    Tonny Claassen—Joop Hardy, Herfstman tussen winters in
    Aldo van Eyck—In memoriam Joop Hardy
    Kamiel Klaasse—BIM is Beautiful
    Dirk van den Heuvel—Structuralisme: een andere tijd
  • Reviews (0 uit 0 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

€ 13,95

niet beschikbaar



2-3 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

Uit Dirk van de heuvel. Structuralisme een andere tijd
Een van de meest aantrekkelijke kanten van het Nederlands Structuralisme is dat
het werd uitgevent door dwarse vrijdenkers. Niet zomaar grappige, tegensputterende
cabaretiers en mopperaars zoals we die van TV kennen, zoals een Youp van ‘t Hek
of Maarten van Rossem, maar échte lastposten, ver voorbij het eigenwijze en vast van plan om eens goed onder je huid te kruipen zoals de Engelsen het zeggen. Denk niet aan Socrates, de principiële en verheven criticaster, maar aan Diogenes, de cynicus die de ‘aporia’, de geestelijke en culturele leegte van de eigen tijd onverbloemd en zo genant mogelijk aan de kaak stelt. Een label als ‘Structuralisme’ paste de ‘structu-
ralisten’ dan ook bepaald ongemakkelijk, in de eerste plaats de geestesvader en aanstichter ervan, Aldo van Eyck. Was hij een anarchist? wilde een journalist we-
ten: nou vooruit dan, maar dan wel één zonder bom! probeerde hij het nog enigszins goed te praten. Iemand zo radicaal als Van Eyck zou vandaag de dag niet aan
de bak komen als architect. Toen was het al moeilijk - het is een klein mirakel dat het Burgerweeshuis zo perfect en consistent is gerealiseerd - maar met BIM,
allerhande prestatiecontracten en Europese aanbeste-dingen? Piet Blom zou er ook niet makkelijk tussen komen. Herman Hertzberger vertelt nu anno 2014 op
TV hoe allerlei onderdelen uit zijn opdracht zijn gehaald voor de vernieuwing van zijn Muziekcentrum, maar niemand in het praatprogramma lijkt dit als een wezenlijk probleem op te merken. De tijd van het Structuralisme met als bloeiperiode de jaren 70, dat was een ‘andere’ tijd zoals dat heet. Het is makkelijk - en aangenaam - om in nostalgie terug te kijken. Maar de afkeer van nostalgie, die dan ook al snel bij je opkomt, als een soort voorbehoud, een bijgedachte ter zelfbescherming dat nostalgie iets
vals is en niet echt, die gedachte kun je misschien beter ook maar snel laten vallen. Laten we proberen die andere tijd inderdaad in een ander, nieuw licht te stellen, in ieder geval niet het licht van deze tijd vol van vooroordelen tegen de tijd waar ze zelf juist uit voortkomt. Laten we eens stellen - met alle bekende voorbehouden ‘on hold’ in het achterhoofd - dat het inderdaad een betere tijd was: verlicht, open, vrij, genereus, nieuwsgierig, en dat allemaal precies omdat die tijd was wat haar zo vaak verweten wordt, dat het zo’n ontzettend naïeve tijd was. Voor een andere benadering van die tijd van het Nederlands Structuralisme wil ik de volgende stellingen poneren, die tegelijk ook vragen zijn. ×
SERVICE
Contact
 
Vragen