€ 19,50

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

Cicerone III Wijsheidsliefde

Math Osseforth • Boek • paperback

  • Samenvatting
    Math Osseforth is een geboren verhalenverteller. Als spreker en docent probeert hij zijn publiek steeds te vermaken, aan het denken te zetten en te laten zien dat context, het verhaal achter de feiten, van het grootste belang is, en daardoor zelden aan actualiteit inboet.

    In 2010 richtten zijn vrouw Annelies en hij De Cicero Compagnie op als een platform voor presentaties, lezingen, cursussen, maar ook excursies en rondreizen door Europa op zoek naar geschiedenis en cultuur.

    Annelies en Math wonen in Hendrik Ido Ambacht.



    Cicerone is de naam van een serie essaybundels met een grote verscheidenheid aan onderwerpen uit geschiedenis, politiek, religie, literatuur en kunst (van Rijksmuseum tot Hollywood). En dat alles steeds met het motto van De Cicero Compagnie in het achterhoofd: omnia omnibus haerent: alles heeft met alles te maken.



  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 140mm x 210mm
    Aantal pagina's : 107
    Uitgeverij : De Cicero Compagnie
    ISBN : 9789464430998
    Datum publicatie : 10-2021
  • Inhoudsopgave
    Inleiding 1



    I Echt? 5

    II Hoe dan? 35

    III Wie gelooft wordt zalig 72





    Kijk- en leestips 103

  • Reviews (9,5 uit 1 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

    18-11-2021
    Wijsheidsliefde
    Net als de vorige twee boeken van Math leest dit boek erg lekker, ondanks de zware kost, maar omdat ik een aantal podcasts van de Italiaanse wiskundige, logicus Piergiorgio Odifreddi volg kwam ik een aantal onderwerpen die hij aansnijdt in Math's Wijsheidsliefde terug. Dus zeer herkenbaar. De voetnoten zijn als altijd zeer verhelderend, humoristisch, raak en af en toe eyeopeners. Het laatste hoofstuk over de ontstaansgeschiedenis van het Christendom was zeer interessant. De term Joods protestant was leuk gevonden. Het blijft me overigens verbazen dat volgens Platon het getal één voortkwam uit de cirkel terwijl de nul meer voor handen had gelegen, maar die kenden de Grieken nog niet.

       Lekker vlot geschreven
       Actueel, raakvlakken met het heden

    Geplaatst door uit Amsterdam , leeftijd 50-59
    Waardeert het boek met een 9.5 uit 10

€ 19,50

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

Een wedstrijd kan over van alles gaan. Zo lang maar duidelijk wordt wie de beste is. Arachne was de beste weefster van de hele wereld, totdat ze zich in een wedstrijd moest meten met Pallas Athene, de godin van de weefkunst; ze verloor en weefde eeuwig door in de gedaante van een spin. Marsyas kon het mooist fluitspelen, totdat hij werd uitgedaagd door Apollo, de god van de muziek, op zijn lier; Marsyas won en werd voor straf door de god levend gevild. Het moge duidelijk zijn dat een wedstrijd over van alles kan gaan, maar bij een wedstrijd met een god trek je hoe dan ook aan het kortste eind. Veiliger lijkt het om je meten met andere mensen; het enige wat dan op het spel staat is je reputatie en je eergevoel. Zo leek ook de vraag wie de beste schilder was alleen beantwoord te kunnen worden door een echte schilderwedstrijd. De beide kandidaten, Zeuxis en Parrhasios, hadden elk een schilderij gemaakt dat door het publiek beoordeeld zou gaan worden. De schilderijen waren met een doek afgedekt. Zeuxis onthulde zijn werk als eerste. Hij had een schaal met druiven geschilderd. En het doek was amper weg of een stel duiven vloog op de afbeelding af en begon aan de ‘druiven’ te pikken. Veel ooh en aah uit het publiek, natuurlijk, want ja, als zelfs de dieren het geschilderde als echt beschouwen, overtreft de kunst van de schilder zelfs de realiteit zelf. Parrhasios boog dan ook deemoedig zijn hoofd en zag de bui al hangen. Met een berustend gebaar nodigde hij Zeuxis uit zijn schilderij dan maar te onthullen en deed alvast een stap terug. Zeuxis straalde triomfantelijk in volle overtuiging van de overwinning en trok met een achteloos gebaar het doek van de verliezer weg. Althans dat probeerde hij. Een tweede keer frutselde hij aan het doek, maar het lukte weer niet. Pas toen hij het tenslotte met beide handen wilde vastgrijpen om het dan maar met geweld weg te scheuren, zag hij tot zijn schrik dat het doek geen doek was, maar het schilderij zelf; Parrhasios had het geplooide doek geschilderd en won aldus de wedstrijd, want als zelfs de kunstenaar wiens kunst de natuur zelf overtreft het onderscheid tussen kunst en werkelijkheid niet meer ziet, dan is duidelijk wie de grootste kunstenaar is. ×
SERVICE
Contact
 
Vragen