€ 17,95

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

Dansen op pilaren

een roman vol reisavonturen van twee mensen op zoek naar antwoorden

Lorette Kos • Boek • paperback

  • Samenvatting
    Max leidt een succesvol leven totdat hij op zijn drieënveertigste plotseling zijn vrouw en ook zijn baan kwijtraakt. Op een dag stapt hij in de auto en begint een avontuurlijke tocht door Frankrijk, Marokko en Griekenland. Hij zoekt de confrontatie met de dood en trekt zich terug op een berg om antwoorden te vinden. Maar hij komt vooral zijn eigen nare herinneringen tegen. Zal hij het verleden achter zich kunnen laten en een nieuw leven beginnen?
    Na jaren van hard werken en relatieproblemen is ook het leven van Annabelle compleet vastgelopen. Ze wordt door een bezorgde vriendin op vakantie gestuurd naar haar favoriete Griekenland, maar ze komt in een vreemd gezelschap terecht, waardoor haar reis een onverwachte wending neemt: ze blijft alleen achter en wordt met haar eigen angsten geconfronteerd. Tussen de kloosters in Meteora vindt ze eindelijk rust en wanneer ze doorreist naar Rome probeert ze met vallen en opstaan uit te vinden wat ze zelf wil.
    Dansen op pilaren is een luchtige roman over een avontuurlijke reis van twee mensen die niet langer vluchten voor hun verleden.
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 145mm x 210mm
    Aantal pagina's : 298
    Uitgeverij : Lorette Kos
    ISBN : 9789082554700
    Datum publicatie : 02-2017
  • Inhoudsopgave
    De roman springt telkens van de reis van Max naar die van Annabelle.
  • Reviews (8,7 uit 9 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

    03-03-2018
    Verrassend, luchtig maar met een dubbele laag
    Het is een reisbeschrijving. Ogenschijnlijk zijn de hoofdpersonen Max en Annabelle luchtig beschreven. Echter, je blijft verrast worden met onverwachte wendingen. Er zit ook een laag onder het verhaal. Het gaat er om hoe twee mensen hun bestemming vinden. Hun kwetsbare kanten zijn mooi neergezet. Mooi is ook hoe Lorette de romantiek en erotiek heeft beschreven. In de liefde en aandacht van de non zit ook weer de dubbele laag. Zij begon als feestbeest en heeft nu aandacht voor de ander, en heeft vrede met zichzelf. Mooi boek!


    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 8 uit 10


    10-06-2017
    In één adem uit
    Heerlijk boek met diepgang, met thema's als zelfreflectie, angsten onder ogen zien en verandering zonder zwaar te worden. Vlot geschreven, herkenbaar en af en toe komisch. Een echte aanrader.

       Diepgang
       Meeslepend

    Geplaatst door uit Rotterdam , leeftijd 50-59
    Waardeert het boek met een 9 uit 10


    08-06-2017
    Heel goed!
    Het lezen van dit boek was een feest! Heel humoristisch geschreven en ook heel herkenbaar. Ik kijk al uit naar het volgende boek van Lorette Kos.


    Geplaatst door uit La Palma
    Waardeert het boek met een 9 uit 10


    19-05-2017
    Heerlijk boek, zeker voor de zomer een aanrader om te lezen!
    Ik heb het in 1 ruk uitgelezen! Hun zoektocht was herkenbaar en met de juiste dosis humor beschreven. Wij vrouwen werden aan het einde ook nog getrakteerd op iets lekkers.... ze leefden nog lang en gelukkig! ;-) Ik heb ervan genoten. Lorette, je mag trots zijn op je boek!


    Geplaatst door uit Amsterdam
    Waardeert het boek met een 8 uit 10


    14-05-2017
    Vlot verteld
    Ik heb 'Dansen op pilaren' gelezen als een reis van twee mensen die verlost willen worden van hun angsten. Wat zij op hun tocht meemaken wordt vlot verteld. Het meest geboeid was ik op de momenten dat de omgeving een rol speelde. Zo waande ik mij aanwezig bij het hachelijke avontuur tijdens het parachutespringen, dronk ik een kopje thee met de Berberfamilie in de Atlas, genoot ik van het zicht op een aanvliegende steenarend vanaf een rotspartij in Griekenland en hoorde ik zelfs het omgevingsgeluid in een grand café in ons eigen land. Vooral hierom zou ik meer van Lorette Kos willen lezen.


    Geplaatst door uit Amsterdam
    Waardeert het boek met een 8 uit 10


    06-04-2017
    Aanrader!
    Leuk boek, leest lekker weg. Vermengd met leuke kleine gedachtenspinsels die je even op een ander been zetten en een glimlach op je gezicht toveren.

       Origineel
       Ontspannend boek
       Af en toe mist het wat vaart

    Geplaatst door uit Beusichem , leeftijd 40-49
    Waardeert het boek met een 8.5 uit 10


    03-04-2017
    Prachtig boek!
    Echt een goed boek in een mooie schrijfstijl geschreven! Ik heb er heel veel leesplezier aan beleefd. Een boek vol levenswijsheden, waarin vele mensen zich kunnen herkennen. Ik hoop dat er weer een nieuw boek komt, dan ga ik dat zeker kopen!


    Geplaatst door uit Limburg
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    30-03-2017
    Aan te bevelen!
    Deze roman bevat zoveel wijze en vrolijke facetten van het leven dat ik zou wensen dat iedereen hem las, Ik vind hem zeer de moeite waard.


    Geplaatst door uit Amersfoort
    Waardeert het boek met een 9 uit 10


    30-03-2017
    Heerlijk boek!
    Zeer aangenaam boek om te lezen. Het is een roman met veel diepgang. Je wilt blijven lezen hoe het met de hoofdpersonen verder gaat. Ik heb ervan genoten!!!! Binnenkort heb ik een aantal verjaardagen, dus ondertussen een aantal exemplaren gekocht om cadeau te doen.


    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 9 uit 10

€ 17,95

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

Annabelle.

De hele nacht lag ik te draaien in bed en toen ik eindelijk in slaap viel ging de wekker al weer af. Ik sloeg hem vijf keer uit, waardoor ik geen tijd meer had om te douchen of te ontbijten. Razendsnel kleedde ik me aan en stapte hijgend in de auto.
Ik startte de navigator en volgde de commando’s. Daar werd ik normaal gesproken rustig van, instructies opvolgen zonder na te denken. Maar het opgejaagde gevoel bleef en mijn gedachten vlogen alle kanten op: Athene, een wit strand, Theo’s strenge blik bij de woorden ‘je targets halen’, de dozen in de slaapkamer die nog steeds niet uitgepakt waren en de stapels papieren die ik nog door moest ploeteren. Op de snelweg probeerde ik me te concentreren op de witte lijn langs de vluchtstrook. Ik sprak mezelf toe: naast deze witte streep rechtdoor rijden. De kaarsrechte lijn zonder bochten en kruisingen kalmeerde me voor een ogenblik. Maar plotseling ging de lijn over in vierkante, haastig voorbijflitsende witte blokjes. Waar ben ik? Moet ik er hier af? Ja, via deze afslag kan ik naar huis! Ik stuurde mijn auto naar rechts en keek even snel achterom. Kut. Een auto naast me sloeg ook af. Ik gooide mijn stuur weer naar links. De auto toeterde hard en passeerde rakelings langs mijn rechter­kant. Mijn auto slingerde over de stippellijn. Links, rechts, links. Ik naderde het einde van de afrit. Een groen verkeersbord met fluorescerende groene pijlen naar links en naar rechts kwam steeds sneller op me af. Welke kant moest ik op? Ik trapte op de rem. Mijn handen klemden zich om het stuur. De groene pijlen werden nog groter. Ik trapte het rempedaal met al mijn kracht in. Ik kneep mijn ogen dicht en wachtte op de klap. Ik werd hard in de gordel geduwd toen de auto met piepende banden tot stilstand kwam. Mijn tas zwiepte van de stoel naast me en de inhoud vloog naar voren: portemonnee, lippenstift, pepermuntjes en zakdoekjes. Een paar pennen tikten tegen het dashboard. De laptop op de achterbank beukte tegen m’n rugleuning. Mijn hart bonkte en mijn witte knokkels zaten aan het stuur geplakt. Ik rook verbrand rubber.

Max

Midden in de nacht werden we wakker door een hard geronk. Speedboten kwamen wel vaker voorbij, dus ik draaide me nog eens om. Het ronken ging over in gepruttel. Er klonk gestommel van mensen die probeerden aan boord te komen. We zaten meteen rechtop in bed. Felipa trok het laken van me af, sloeg het om en strompelde haastig de hut uit. Ik greep mijn spijkerbroek, trok hem hinkend aan en volgde haar op de voet. Ik graaide naar een kristallen karaf om mee te kunnen slaan. In het donker kon ik weinig zien, maar ik herkende de stem van éen van de mannen die bij haar personeel hoorde. Hij stond op het dek en schreeuwde in het Spaans. Felipa maakte drukke handgebaren en ratelde aan één stuk door. Van alle woordjes Spaans die Felipa me had geleerd kon ik er maar één onderscheiden: ‘mierda’, shit. Ze wees voortdurend naar de overkant van de baai. De man haalde zijn schouders op en zei: ‘De acuerdo.’ Dat woord kende ik ook: akkoord. Langzaam klom de man van boord en ging in de speedboot zitten wachten.
Ik weet niet precies wat Felipa allemaal zei, maar iets was duidelijk helemaal niet meer de acuerdo.
‘Filli, wat is er aan de hand?’
‘Je moet vertrekken, nu!’
‘Hé, rustig aan. Leg ‘s uit, zo erg kan het niet zijn.’ Ik zette de karaf neer en gespte de riem van mijn spijkerbroek dicht.
‘Nee, nee, geen tijd. Pak je spullen.’ Terwijl ze met een hand nog steeds het laken tegen haar lichaam klemde, keek ze nerveus achterom en duwde me met haar andere hand achteruit. ‘Maar het is midden in de nacht! Weet jij dat schepen zonder sonarapparatuur zich ‘s nachts heel moeilijk kunnen oriënteren? De meeste vaarongelukken gebeuren vlak na zonsondergang.’
‘Max, hou je kop. Ga je spullen pakken. Schiet op.’ Felipa duwde me naar de hut. Haar vinger prikte venijnig in m’n rug. Ik spreidde mijn armen om te laten zien dat ik het allemaal niet begreep. We liepen de hut in. Ik moest haar zien te kalmeren. Ik gaf een rukje aan het laken dat ze om had en glimlachte nu ze naakt voor me stond. Ik sloeg mijn arm om haar middel, trok haar naar me toe en liet ons op het bed vallen. ×
SERVICE
Contact
 
Vragen