Fragment
...Ik ben een Fin, ik weet maar al te goed welk een afgelegen leven ik leid. "Over land noch zee zul je de weg naar Finland vinden" -zoveel wist Pindarus al te zeggen over mij...ik heb zoals alle Finnen mijn eigen geluk moeten ontdekken; ik ken de weg in het noorden. Ik heb ook de weg uit het labyrint van woestijnleugens dat millennia lang heeft standgehouden zelf moeten vinden. Wie anders dan iemand met vikingenbloed in zijn aderen kan die weg vinden. De noorderling geeft niet om zijn leven, hij spaart zichzelf nooit. Finland is een uitstekende school van het leven. Het heeft me geleerd me zover mogelijk te houden van mensen die zichzelf niet kunnen gehoorzamen, van het geluk van existentieel behoeftigen, van zoekers naar zalige overgave en broeierige geesten. Geef mij maar eenzaamheid, onweer, vorst en een frisse boslucht, en een flinke dosis SISU. Formule voor mijn geluk: een ja, een nee, een rechte lijn.
En kan ik er mee leven en sterven? Streef ik dan naar geluk? Wat is er aan mijn geluk gelegen! Geluk komt op mijn weg als een verdwaalde zonnige en warme dag in Finland. Ik streef naar mijn werk en ben mijn eigen zon. Sinds ik atheïst ben merk ik het pas hoeveel zon ik ben. Voor een christen is het bijna ondenkbaar de zon en eindeloze kracht in je eigen hart te vinden, zoals het voor hen ondenkbaar is dat de moraal op jezelf kan berusten. Maar het behoort tot de aangenaamste zaken in mijn leven de zon te vinden in mijn eigen persoon. Atheïsme is misschien niet zozeer meer geluk, maar wel een hoop meer zelfrespect. Een gezonde zelfliefde, alsook een gezonde liefde voor het aardse leven.
×
Thuiswinkel Waarborg