Fragment
“Wat ik later worden wil?
Weet je, ik weet het nog steeds niet. Nooit geweten ook eigenlijk. Geen droomberoep, geen vijfjarenplan. Geen ‘als ik groot ben, dan...’-verhaal dat netjes uitkwam.
En toch heb ik het idee dat ik ergens ben aangekomen. Niet op een eindbestemming, maar op een plek waar ik om me heen kan kijken. Kan zeggen: hier ben ik. En dat is voorlopig genoeg.
Misschien is dat het dan. Wat ik later wil worden?
Iemand die de ruimte maakt waarin anderen kunnen groeien.
Iemand die zichzelf durft te herzien.
Iemand die zacht wordt, zonder te breken.
Een gids, soms. Een vader, altijd.
Wat ik wil achterlaten?
Een spoor van woorden. Van geluid. Van beeld.
Een paar zaadjes in andermans gedachten.
En hopelijk een menselijk voorbeeld van hoe je je weg kunt vinden door gewoon te lopen, zelfs zonder kaart.
Gewoon met je eigen kompas.”
Fragment uit De zon scheen en het sneeuwde --> een boek dat door tijd en landschap zwerft, en onderweg de schrijver zelf tegenkomt. Over vaderschap, verlies, muziek, dwalen en doorgaan.
×