Samenvatting
Escape to the Mountains 2 BY S.V.E.N
Toen ik 38 jaar oud was leerde ik als dorpse jongen een jonge vrouw kennen via een datingsite uit de Randstad, we kregen een Lat en bel-relatie in de winter van 2013. Achteraf bleek ze Borderline te hebben en nog tal van andere complexe psychiatrische aandoeningen. Maar hoe alles exact zat is me nooit duidelijk geworden, het was een familie geheim.
-
Ik kwam in een soort van experiment der emoties terecht, en ben mezelf goed verloren. Als dorpeling was ik niet zo bekend met de stadse gebruiken, dus ik dacht dat het er allemaal bij hoorde. In het beginne deed de dame haar voor als een natuur freak en gezondheidsgoeroe, ze was wijs geworden door schade en schande, maar had op dat moment haar leven prima op orde zei ze. Dat bleek snel anders, ze had een extreem seksleven geleid, zat vol met gekke fantasieën, en ik werd ook met haar vunzigheid besmet, terwijl ik daar nooit last van had. Ik moest veranderen omdat ik geen stoere jongen was, dus er volgde een sekstraining, zoals zij die ook eens had gekregen van een vriendje die van haar een seks Queen wilde maken.
Van seks met haar is het eigenlijk nooit gekomen, maar-jà die rotzooi zit nu wel in je hoofd. Algauw werden me stoere loopjes aangeleerd, en plots zou roken ook goed bij me passen, dat zou me aantrekkelijk maken voor haar, want iets in mij stootte haar af,
Nu, ik zal u zeggen er volgde een gekke periode, waarin ik op nieuw door haar werd opgevoed, ik kreeg niet alleen onderrichting in seks, maar ook werden mijn toilet gewoonten door haar en haar zusje onder de loep genomen, dat zusje had ze ook niet op een rijtje. Enfin, en zo kreeg ik op mijn 38e levensjaar nog les hoe ik mijn bips moest afvegen, ze wilde het ook controleren want dat deed ze ook bij haar vorige vriendjes. Op een relatie met mij was ze nooit uit, al kwam ik daar pas erg laat achter, want 5 jaren lang heeft ze me aangetrokken en afgestoten.
Haar toenmalige bevlieging was dat ze afgezonderd in de natuur wilde wonen, en leven volgens de Anastacia leer. Ze was opzoek naar iemand die haar droom kon verwezenlijken. Ze zei als maar: '' We moeten hier weg uit Nederland, want ze vergiftigen ons hier allemaal'' maar het meeste werd ze nog vergiftigd door haar eigen drank en rookverslaving, welke plots zo kwam aanwaaien. Ook dacht ze dat er Moslim-oorlog zou uitbreken, dus moesten we naar een afgelegen gebied ‘vluchten’, daar zouden ze niet komen, en we moesten ook een kelder hebben zodat we daar konden schuilen.
-
Algauw werden haar opvattingen de mijne, nàjà niet over die Moslims maar wel over het wonen in de natuur. We trokken samen door Europa om bouwvallige huizen te bezichtigen. De bezoekjes werden overstemd door haar woedeaanvallen, smetvrees en ander geneuzel. Kritiek geven dat zag ze als vorm van liefde, daar hielp ze mensen verder mee was haar opvatting.
Enfin, de jaren die volgden heb ik alles uit de kast getrokken om haar droom te verwezenlijken, terwijl zij grotendeels met andere zaken bezig was. Het is een wonder dat het me gelukt is want de budgettaire voorzieningen voor het project ontbraken mij volledig, ik deed het voor haar, want ik was dermate verliefd dat ik bij wijze van spreke de tour de France nog op de autoped voor haar zou afleggen. Maar die liefde was niet wederzijds, ik had nog telkens het beeld voor ogen dat ze een nette onschuldige natuurdame was.
Nu, vele jaren later was het een feit, we kregen de sleutels overhandigd van een piepklein onbewoonbaar huisje in de Weense heuvels. Ik was alleen bezig om gratis bouwmaterialen te verzamelen, samen met mijn enigste vriend reden we op en neer om alles er naar toe te brengen. In de zomer van 2017 na onze eerste klusvakantie raakte de dame uit beeld. Klussen was niet haar ding. Ze was meer een prater,criticus en een denker zei ze, maar geen werker...
Enfin, en zo bleef ik zitten met een ander zijn droom, en een overhoop gehaald leven, want als je 5 jaar lang met een Borderline patiënt om gaat dan raak je zelf ook flink van slag kan ik u verklappen.
Na alle bloed, zweet en tranen die ik er voor gelaten heb, wil ik proberen om de dagen die me nog resten te slijten in de Weense heuvels. Een op zijn minst grote uitdaging want mijn lichaam protesteert, het uwv en de bijstand weigeren inkomen te betalen, en ik heb een positieve indicatie voor euthanasie..
In dit bijna 200 pagina's rijk geïllustreerde boek deel ik mijn belevenissen en ervaringen. Mijn verhaal rammelt wel van de spelfouten maar ik hoop dat u mij dat vergeeft. Dit is als 't ware een aflevering van de bekende tv Serie: Ik vertrek. Maar dan van een afgestoten eenling die buiten het oog van de camera's opereert. Waar dit avontuur eindigt? ik ben er zelf ook benieuwd naar.
Steekwoorden: Ik vertrek , Sven euthanasie , Tof Thissen , boeken Sven , uwv, sven der Woude blog , Hoog Wenen , Volkskrant , uwv , tinnitus , tof thissen , Expertisecentrum Euthanasie , Volkskrant , autist , autist sven , sven boek , dood, overleden , groen links , tcu , poulidor , tour de france , Groningen , humor , dodemans dames, ik vertrek zwem, ik vertrek Zweden, ik betrek zwem, oorsuizen, S.V.E.N
Inhoudsopgave
Eccape to the Mountains 2 BY S.V.E.N
Toen ik 38 jaar oud was leerde ik als dorpse jongen een jonge vrouw kennen via een datingsite uit de Randstad, we kregen een Lat en bel-relatie in de winter van 2013. Achteraf bleek ze Borderline te hebben en nog tal van andere complexe psychiatrische aandoeningen. Maar hoe alles exact zat is me nooit duidelijk geworden, het was een familie geheim.
-
Ik kwam in een soort van experiment der emoties terecht, en ben mezelf goed verloren. Als dorpeling was ik niet zo bekend met de stadse gebruiken, dus ik dacht dat het er allemaal bij hoorde. In het beginne deed de dame haar voor als een natuur freak en gezondheidsgoeroe, ze was wijs geworden door schade en schande, maar had op dat moment haar leven prima op orde zei ze. Dat bleek snel anders, ze had een extreem seksleven geleid, zat vol met gekke fantasieën, en ik werd ook met haar vunzigheid besmet, terwijl ik daar nooit last van had. Ik moest veranderen omdat ik geen stoere jongen was, dus er volgde een sekstraining, zoals zij die ook eens had gekregen van een vriendje die van haar een seks Queen wilde maken.
Van seks met haar is het eigenlijk nooit gekomen, maar-jà die rotzooi zit nu wel in je hoofd. Algauw werden me stoere loopjes aangeleerd, en plots zou roken ook goed bij me passen, dat zou me aantrekkelijk maken voor haar, want iets in mij stootte haar af,
Nu, ik zal u zeggen er volgde een gekke periode, waarin ik op nieuw door haar werd opgevoed, ik kreeg niet alleen onderrichting in seks, maar ook werden mijn toilet gewoonten door haar en haar zusje onder de loep genomen, dat zusje had ze ook niet op een rijtje. Enfin, en zo kreeg ik op mijn 38e levensjaar nog les hoe ik mijn bips moest afvegen, ze wilde het ook controleren want dat deed ze ook bij haar vorige vriendjes. Op een relatie met mij was ze nooit uit, al kwam ik daar pas erg laat achter, want 5 jaren lang heeft ze me aangetrokken en afgestoten.
Haar toenmalige bevlieging was dat ze afgezonderd in de natuur wilde wonen, en leven volgens de Anastacia leer. Ze was opzoek naar iemand die haar droom kon verwezenlijken. Ze zei als maar: '' We moeten hier weg uit Nederland, want ze vergiftigen ons hier allemaal'' maar het meeste werd ze nog vergiftigd door haar eigen drank en rookverslaving, welke plots zo kwam aanwaaien. Ook dacht ze dat er Moslim-oorlog zou uitbreken, dus moesten we naar een afgelegen gebied ‘vluchten’, daar zouden ze niet komen, en we moesten ook een kelder hebben zodat we daar konden schuilen.
-
Algauw werden haar opvattingen de mijne, nàjà niet over die Moslims maar wel over het wonen in de natuur. We trokken samen door Europa om bouwvallige huizen te bezichtigen. De bezoekjes werden overstemd door haar woedeaanvallen, smetvrees en ander geneuzel. Kritiek geven dat zag ze als vorm van liefde, daar hielp ze mensen verder mee was haar opvatting.
Enfin, de jaren die volgden heb ik alles uit de kast getrokken om haar droom te verwezenlijken, terwijl zij grotendeels met andere zaken bezig was. Het is een wonder dat het me gelukt is want de budgettaire voorzieningen voor het project ontbraken mij volledig, ik deed het voor haar, want ik was dermate verliefd dat ik bij wijze van spreke de tour de France nog op de autoped voor haar zou afleggen. Maar die liefde was niet wederzijds, ik had nog telkens het beeld voor ogen dat ze een nette onschuldige natuurdame was.
Nu, vele jaren later was het een feit, we kregen de sleutels overhandigd van een piepklein onbewoonbaar huisje in de Weense heuvels. Ik was alleen bezig om gratis bouwmaterialen te verzamelen, samen met mijn enigste vriend reden we op en neer om alles er naar toe te brengen. In de zomer van 2017 na onze eerste klusvakantie raakte de dame uit beeld. Klussen was niet haar ding. Ze was meer een prater,criticus en een denker zei ze, maar geen werker...
Enfin, en zo bleef ik zitten met een ander zijn droom, en een overhoop gehaald leven, want als je 5 jaar lang met een Borderline patiënt om gaat dan raak je zelf ook flink van slag kan ik u verklappen.
Na alle bloed, zweet en tranen die ik er voor gelaten heb, wil ik proberen om de dagen die me nog resten te slijten in de Weense heuvels. Een op zijn minst grote uitdaging want mijn lichaam protesteert, het uwv en de bijstand weigeren inkomen te betalen, en ik heb een positieve indicatie voor euthanasie..
In dit bijna 200 pagina's rijk geïllustreerde boek deel ik mijn belevenissen en ervaringen. Mijn verhaal rammelt wel van de spelfouten maar ik hoop dat u mij dat vergeeft. Dit is als 't ware een aflevering van de bekende tv Serie: Ik vertrek. Maar dan van een afgestoten eenling die buiten het oog van de camera's opereert. Waar dit avontuur eindigt? ik ben er zelf ook benieuwd naar.
Steekwoorden: Ik vertrek , Sven euthanasie , Tof Thissen , boeken Sven , uwv, sven der Woude blog , Hoog Wenen , Volkskrant , uwv , tinnitus , Expertisecentrum Euthanasie , Volkskrant , autist , autist sven , sven boek , dood, overleden , groen links , tcu , poulidor , tour de france , Groningen , humor , dodemans dames