Fragment

Men zegt ‘Appingedam is het Venetie van het Noorden’.
Dat viel me toch wel een beetje tegen want het gold enkel voor de huizen langs het Damsterdiep.
Na deze constatering stapte ik weer op mijn fiets en reed richting Delfzijl. Delfzijl, aan de monding van de Eems, had mij eigenlijk niet veel bijzonders te bieden, tenminste dat was mijn ervaring. De zeehaven echter is wel indrukwekkend. Een enorme pier steekt kilometers ver de Eems in. Als je dan op zo’n pier staat is het uitzicht adembenemend. Grote zeeschepen aan de horizon leken over het water te komen aanzweven. Links, ver weg de Eemscentrale en net zo ver, aan de overkant, Duitsland. Rechts de bedrijvigheid in de haven.

Het was warm. De zon deed haar best om de onweerswolken te verdrijven. Tijd om verder te gaan bedacht ik me.
Via Farmsum bereikte ik de enorme fabrieksterreinen van Akzo- Nobel gelegen aan de Dollard en de Eems. Fietsend langs de dijk aan de Dollard zag ik opeens een aantal grafzerken boven de dijk uitsteken. Daar, midden tussen de zerken, een kunstwerk in de vorm van een opengevouwen hand wat een kerk moest symboliseren die hier eens gestaan had. Uit de informatie op de plaquette kon ik opmaken dat het om het dorpje Oterdum ging. Bij het op deltahoogte brengen van de dijken moest Oterdum verdwijnen omdat het te laag lag. Uit eerbetoon heeft men ook het voormalige kerkhof op deltahoogte gebracht. Of de overledenen nu ook op Deltahoogte liggen werd me niet duidelijk. ×