Fragment

Piketpaaltjes slaan

Twee avonden later gebeurt er iets opvallends in Almere. Omstreeks tien uur rijdt een groep motorrijders van Duizend Volt het industrieterrein op en stopt voor het bedrijfsgebouw annex woning van het im-en exportbedrijf ‘Di Valentia’, het bedrijfje van Neus en Giovanni. De motorrijders geven even een paar keer vol gas om te laten horen dat ze voor de deur staan. Neus, gealarmeerd door het vele lawaai, opent de voordeur en stapt naar buiten. De motoren worden uitgezet en de bendeleden applaudisseren. Lange Frans stapt van zijn motor en loopt op Neus af.
“Dag Neus, hoe gaat het ermee,” vraagt hij terwijl hij zijn helm afneemt en onder zijn rechterarm vastklemt en met zijn linkerhand door zijn haar strijkt.
“Dag Frans, wat verschaft mij de eer van je bezoek?” reageert Neus.
“Ach, waarschijnlijk iets wat je wel verwacht hebt. Je zult hebben gemerkt dat mijn jongens de laatste tijd regelmatig in Almere hebben rondgereden. We hebben daardoor een goede indruk gekregen van het reilen en zeilen van jouw organisatie en die is boven verwachting. Proficiat, dat heb je goed gedaan. Om kort te gaan, hebben wij eigenlijk spijt dat we onze activiteiten hier in Almere en in de rest van de polder hebben opgegeven. Wij vinden dan ook dat er een aanpassing moet komen in het percentage dat ons toekomt. Wij willen een verhoging naar twintig procent”.
Neus knijpt zijn ogen halfdicht en kijkt Lange Frans onbevreesd aan. Het wordt doodstil. De overige bendeleden zitten op hun motoren, rekken hun hals en kijken belangstellend toe.
Neus beweegt zijn rechterhand naar zijn oor en vormt daarmee een tuit. Dan buigt hij zich voorover naar Lange Frans.
“Hoor ik het goed,” zegt Neus uitdagend, “vraag je nu meer dan wat we hebben afgesproken?”
“Dat klopt, ja!” wordt er geantwoord.
De mannen op hun motoren gaan er eens goed voor zitten, eens kijken wat er verder staat te gebeuren.
In de deuropening is Giovanni verschenen. Hij heeft zijn pistool uit de kluis gepakt en houdt het wapen achter zijn rug.
“Fransje, Fransje, Fransje,” antwoordt Neus, “wat hoor ik je nu toch weer rare dingen zeggen. € 15.000 voor de eerste twee maanden aangevuld met het geld van de korting bij de aanschaf van de coke is een heel bedrag waar jullie niets voor gedaan hebben. Een behoorlijk bedrag dat zal waarschijnlijk in de toekomst nog meer worden. Wees verstandig en slacht de kip met gouden eieren niet. Met andere woorden …, rot op met dat zooitje ongeregeld van je”.
Neus wijst daarbij naar de motorleden op straat.
Lange Frans schudt even zijn hoofd. Het lijkt net of hij even niet begrijpt wat er gezegd wordt. Dan reageert hij, pakt met zijn vrije hand de helm onder zijn andere arm vandaan en wil die met een zwaai tegen het hoofd van Neus slaan. Voordat het zover komt, stapt Giovanni naar voren met het pistool in zijn hand, spant de haan en richt vervolgens het wapen op het hoofd van Lange Frans. ×