Fragment
Het begon allemaal in een weiland in Nunspeet…
Op die bewuste dag wou ik een einde aan mijn leven maken. Het was een zomerse zomerdag en ik had een plekje gevonden waar ik rustig alleen kon zijn met het uitzicht op een stromend beekje. Ik hoefde er niet bang voor te zijn dat er mensen langs zouden komen om me eventueel te kunnen storen. Terwijl ik bezig was om mijn polsen in het koude water te leggen om vervolgens mijn polsen door te snijden, zat ik na te denken over het feit dat het heel erg voor mijn ouders zou zijn als ik niet meer zou leven. Maar op dat moment was dat dan ook de enige reden die me tot nu toe überhaupt verhinderde om zelfmoord te plegen.
Maar nu tijdens dit moment hield ook deze gedachte me niet meer tegen om deze stap te zetten. Ik pakte mijn mes en wilde in m’n polsen steken. Toen zei iemand plotseling tegen mij : “Wim er is ‘iets’ in dit leven wat de moeite waard is om voor te leven”.
Ik keek om mij heen maar zag niemand. Het was een hoorbare stem en toch ook weer niet, maar wel zo duidelijk dat ik voor de zekerheid goed rondom mij keek om te kijken of er iemand in de buurt was. Het was een stem die op één of andere manier vertrouwd voelde, ook al herkende ik het op dat moment niet. En het gekke was dat die stem ook energie en kracht met zich mee bracht. Dankzij de woorden.....
×
Thuiswinkel Waarborg