€ 30,00

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

Kleuter in een jappenkamp

Aquarellen over de Japanse bezetting van Nederlands-Indië, door de ogen van een kind.

Rimpkje Groenevelt • Boek • hardback

  • Samenvatting
    Rimpkje Groenevelt - Pim - werd geboren op 3 juni 1939 in Bandoeng, op het eiland Java in Nederlands-Indië (nu Indonesië).

    Daar werd zij tijdens de Tweede Wereldoorlog, van 1942 tot 1946, samen met haar moeder, twee zussen en een broer opgesloten in Japanse concentratiekampen. Haar vader, die als krijgsgevangene in de kolenmijnen van Japan werkte, overleefde de oorlog niet.

    Toen Rimpkje’s moeder in 1997 overleed, begon het verleden haar te achtervolgen. Ze zocht hulp. Tijdens haar therapiesessies bij Centrum '45 in Nederland maakte ze deze aquarellen. Ze vertellen het verhaal van wat haar tijdens de Tweede Wereldoorlog is overkomen.

    UITGAVE: 15 augustus 2025 (80 jaar na de bevrijding van Nederlands-Indië)
    TEKST: Rimpkje Groenevelt (Pim) & Louise Margaretha Groenevelt (Wies)
    AQUARELLEN: Rimpkje Groenevelt (Pim)
    VORMGEVING, REDACTIE EN UITGAVE: Meneer Kelderman (Apeldoorn), www.meneerkelderman.nl
  • Productinformatie
    Binding : Hardback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 297mm x 210mm
    Aantal pagina's : 76
    Uitgeverij : Meneer Kelderman
    ISBN : Niet bekend
    Datum publicatie : 08-2025
  • Inhoudsopgave
    KLEUTER IN EEN JAPPAKAMP
    Aquarellen over de Japanse bezetting van Nederlands-Indië, door de ogen van een kind.

    EEN KINDERTIJD IN NEDERLANDS-INDIË
    Tot de oorlog leefden we op de Tjiheahoeve bij Bandung. De natuur was een paradijs voor een peuter. In februari 1942 zagen we Pappi voor het laatst. Kort daarna begon alles te veranderen.

    1943 | INTERNERING IN JAVA
    We worden vanuit Klaten via Solo naar kamp Soemowono gebracht. Hier begint ons jarenlange verblijf in Japanse kampen.

    1943 | KAMP SOEMOWONO
    Op de hellingen van de vulkaan Ungaran proberen we te overleven. Ziekte, honger en onzekerheid tekenen deze periode. Pappi overlijdt in Japan.

    1944 | KAMP 7, AMBARAWA
    Tussen het hoge alang-alang verbouwen we stiekem tomaatjes. Even ademhalen voor de volgende verhuizing.

    1945 | KAMP MOENTILAN
    Zware omstandigheden en mishandeling. Mam wordt geslagen, Piet valt uit bed, Wiesje is ziek. Pim vindt troost in een boek.
    Op 6 en 9 augustus vallen de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki. Het einde van de oorlog bereikt ons pas op 24 augustus.

    NAJAAR 1945 | KAMP 12, BANJOEBIROE
    Na de Japanse capitulatie op 15 augustus breekt een nieuwe dreiging aan: de extremistenoorlog. We schuilen onder bedden met pannen op ons hoofd. Van vrijheid is nog geen sprake.

    EIND 1945 | STRAFGEVANGENIS FORT WILLEM I EN KAMP HALMAHEIRA
    In Fort Willem I leven we tussen angst en onrust. Mam is ernstig ziek: reuma, malaria, dysenterie. Via een platbodemschip gaan we naar een groot Liberty-schip.

    1946 | KAMP ADEK EN DE OVERTOCHT
    In Batavia komt het Rode Kruisbericht: Pappi is dood. We wachten op repatriëring. Met de Tabinta keren we terug. Op 19 april 1946 komen we aan in Amsterdam.
  • Reviews (0 uit 0 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

€ 30,00

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

Op transport naar Kamp Banjoebiroe

Dit keer geen trein of vrachtwagens, maar lopend. Op het heetst van de dag moeten we zes kilometer lopen.

Onze rugtasjes, die mam maakte voordat we de kampen ingingen, gaan weer mee. Wiesje is nog maar een peuter van bijna drie jaar. Mam moet haar dragen, terwijl ze zelf ondervoed is.

De Jap jaagt ons op.

In mijn latere leven zal ik die zweep van de Jap nog vaak achter mij aanvoelen.

Wat vrede had moeten zijn, bleek voor ons een ware nachtmerrie.

De kampen gingen even open, maar het werd aangeraden om binnen te blijven.

Op 17 augustus riep Soekarno de Republiek Indonesië uit. Een onafhankelijkheidsoorlog begon: de zogeheten Bersiap-periode.

De kampen werden opnieuw gesloten en de Jappen trokken zich terug.

Vanaf een berg naast het kamp werden we door Indonesiërs met mortieren beschoten.

Mam besloot met ons te schuilen in de huizen van de Japanners die waren vertrokken. ×
SERVICE
Contact
 
Vragen