Fragment
Ik heb bijna 12 jaar bij de politie gewerkt. Tijdens de politieopleiding leerde ik, dat je als politiemens zelf de dood kunt constateren wanneer het hoofd van de romp gescheiden is. Dan was het wel duidelijk genoeg dat het slachtoffer niet meer leefde en mocht je ervan uitgaan dat deze was overleden. Toch ben ik het levende voorbeeld van iemand die jaren achtereen heeft geleefd met het hoofd gescheiden van de romp. Niet letterlijk natuurlijk, maar figuurlijk heb ik een groot deel van mijn leven als een kip zonder kop rondgelopen. Mijn vitale, op overleven ingestelde lijf kon veel hebben en heeft dat lang kunnen volbrengen. Maar op een gegeven moment was het op. En dat was het moment waarop ik moest leren hoe ik dat hoofd een rol kon laten spelen in mijn leven, zonder het nog langer als een besluitvormend orgaan te laten meedoen.
Dat resulteerde in mijn 'wild writings'. Want wanneer ik het opschreef, was ik het kwijt. Ik kon mijn vingers hun gang laten gaan en mijn hoofd dacht dan dat het ‘afgehandeld’ was en dat heeft me ontzettend veel rust opgeleverd. Het zorgde er voor, tezamen met de persoonlijke groei die ik heb doorgemaakt in het mezelf leren kennen, dat ik zelf uit mijn burn-out ben gekomen. Niet iets wat zo even gepiept was overigens, want het is heel donker geweest om me heen. Maar het is me wel gelukt.
×
Thuiswinkel Waarborg