€ 22,95

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

SPEL NA BEVRIJDING

René Eijsermans • Boek • paperback

  • Samenvatting
    ‘Spel na Bevrijding’ is een intrigerende roman over ‘vrijheid’ in het Nederland tijdens het eerste jaar na de bevrijding.
    Vrijheid. Werd die inderdaad gevoeld? Door iedereen? En hoe dan? Als een bevrijding van dictatuur, van een ‘spel’ van achterdocht en manipulatie? Of als herwonnen ‘speelruimte’ waar ieder weer zijn eigen gang kon gaan? En dus enkel als een verschuiving van datzelfde ‘spel’ naar een andere arena met andere machtsfactoren, waardoor vrij ademen voor velen even moeilijk bleef als voorheen?
    En wat als je echt alles kwijt was geraakt? Je huis, je gezin, je bestaan? Was er dan nog wel iets de moeite waard om voor door te ademen?
    Dit meeslepende verhaal vertelt over gewone mensen, die vijf jaar van hun leven in rook zagen opgaan. Het vertelt over hun pogingen dat leven weer op gang te brengen. Bij een aantal gaat het mis en groeit het besef, dat vrijheid hetzelfde punt aan de horizon is, als waar de regenboog de aarde raakt. Ze voelen zich gevangen te midden van schijnheiligheid en schijngeborgenheid. Sommigen zitten daadwerkelijk vast omdat het land een rekening met hen te vereffenen heeft. Maar er zijn er ook die elk glorend kiertje weten te gebruiken en een nieuwe toekomst voor zich zien weggelegd.
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 148mm x 210mm
    Aantal pagina's : 464
    Uitgeverij : Bravo Donkeyman
    ISBN : 9789090327327
    Datum publicatie : 04-2020
  • Inhoudsopgave
    PROLOOG 'AMSTERDAM 4 MEI 1946'
    DEEL 1 'VROEGZOMER 1945'
    DEEL 2 'WINTER EN VOORJAAR 1946'
    EPILOOG 'AMSTERDAM 6 MEI 1946'
  • Reviews (8,5 uit 3 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

    02-09-2020
    Recensie Traces of War
    ‘Spel na bevrijding’ is een roman die betrekking heeft op de Tweede Wereldoorlog. Rene Eijsermans (1950) heeft reeds meerdere boeken geschreven, gerelateerd aan geschiedenis of aan de oorlog. Zijn eerste uitgegeven boek ‘Grensgevallen’ is in 2017 op deze website besproken en beoordeeld met drie sterren. De auteur benaderde onze website en vroeg ons om ook dit boek, inmiddels zijn vierde, te lezen en te recenseren. De titel van het boek verwijst naar 4 en 6 mei 1946, toen in het Olympisch Stadion in Amsterdam het spel der bevrijding werd gehouden. Het verhaal speelt zich af rondom deze openluchtvoorstelling ter viering van de vrijheid. Het boek omvat als tijdspanne het voorjaar van 1945 tot aan het begin van de zomer van 1946. Erin komt van alles aan de orde wat zich in de oorlog heeft afgespeeld in het leven van gewone mensen. Daarnaast gaat het over de politieke aspecten, zoals het NSB-lidmaatschap en de gevolgen hiervan na de oorlog tot het voorstel om ter schadeloosstelling een deel van Duits grondgebied in te delen bij Nederland en de start van de Koude Oorlog. De hoofdpersonen zijn van verschillende pluimage, zoals een officier die voor de Nederlandse regering werkt en zich dagelijks staande moet houden in de politieke slangenkuil van de Nederlandse en geallieerde politiek en een man die gedurende de Slag bij Overloon zijn vrouw en twee kinderen heeft verloren. Gewone mensen, met vijf bijzondere jaren achter hun kiezen. Het normale, vertrouwde leven was toen in een klap verdwenen. Er zijn na de bevrijding mensen die hun leven weer op orde krijgen, maar er zijn er ook die te maken krijgen met door de politiek gecreëerde schijnheiligheid en schijngeborgenheid. Sommigen zijn gevangen gezet vanwege hun keuzes of ideologische voorkeur in de oorlog. Was er na 5 mei 1945 echte vrijheid? Werd die door iedereen ervaren? Weliswaar was men bevrijd van nazi-ideeën en was de uitroeiing van mensen ten einde gebracht, maar achterdocht en manipulatie woekerden voort. Moest men het leven oppakken in het politieke speelveld waarin veel ‘speelruimte’ was voor een ieder om weer zijn eigen gang te gaan? Was er op dat punt veel veranderd? Was er aandacht voor al het leed of werd een hoop vergeten? Wat als je je huis, haard of geliefden kwijt was geraakt? Was de wederopbouw wel een wederopbouw of ging het eerder om het herstellen van heilige huisjes en het veiligstellen van nieuwe kansen en gelegenheden? ‘Spel na bevrijding’ is een goed geschreven roman. De verhaallijnen zijn onderhoudend geschreven en overtuigend. Ook al is het fictie, het had zomaar daadwerkelijk gebeurd kunnen zijn. Delen van het verhaal zijn ook gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen, zoals bijvoorbeeld de Slag om Overloon. Het is knap hoe de historische feiten in het boek verweven zijn. Soms vergeet je gewoon even dat het een roman is. Het boek eindigt met een bijzonder slot, dat zich afspeelt tijdens het eerdergenoemde spel der bevrijding in het Olympisch Stadion. René Eijsermans schreef ons: "Anders dan bij ‘Grensgevallen’ vormen volwassenen de doelgroep, maar ook dit boek is bedoeld om de lezer een goed en menselijk verhaal voor te schotelen, waarbij de geschiedenis behulpzaam en verrijkend moet zijn." Het is een mooi geschreven en spannend boek geworden, fictie doordrenkt met waargebeurde feiten. Op de vraag van de schrijver of hij zijn doel bereikt heeft met het schrijven van dit boek, kan ik dus alleen maar volmondig ja zeggen. Beoordeling: 4 sterren = zeer goed


    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 9 uit 10


    19-06-2020
    Wat zeggen de bibliotheken van dit boek?
    BIBLIONRECENSIE: Hoe verwerk je de oorlog? Hoe ga je om met gevoelens van wraak? Hoe bouw je je leven weer op? Dit zijn de kernvragen waar het om draait in dit boek. Met de uitvoering van het door A. den Doolaard geschreven 'Spel der Bevrijding' op 4 mei 1946 in het Olympisch Stadion in Amsterdam als apotheose. De auteur heeft zijn research op orde en een overtuigend verhaal gecomponeerd, waarin we om en om twee mannen en twee vrouwen volgen in het eerste jaar na de bevrijding. Het is even wennen aan de wijdlopige zinnen die zich in allerlei bochten wringen om elke bijzonderheid binnenboord te houden. Alles wordt ingevuld, tot in detail uitgeserveerd. Bovendien is het aanvankelijk niet echt duidelijk waar beide mannen zich mee bezighouden. Deze wijdlopigheid vertraagt het lezen en pas wanneer beide verhaallijnen bij elkaar komen - letterlijk per ongeluk - krijgt het verhaal vaart, worden zaken helder en blijf je tot en met het spectaculaire slot geboeid. Jammer dat hier en daar drukfoutjes de tekst ontsieren, maar René Eijsermans (1950) verdient aandacht en waardering, zoals hij al in eerder werk heeft aangetoond. Recensent: René Dellemann


    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 8.5 uit 10


    25-04-2020
    Aanrader
    René Eijsermans schildert gebeurtenissen van direct na de Tweede Wereldoorlog. Hij doet dat vanuit het perspectief van mensen die de oorlog zelf hebben meegemaakt. Daardoor liggen sommige accenten anders, dan hoe tegenwoordig op de oorlog wordt teruggekeken. Het is een indrukwekkend verhaal, vlot geschreven, met een verrassende plot. Een aanrader!


    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 8 uit 10

€ 22,95

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

“Hebt u er nou nooit verkeerd aan gedaan om de winkel in de oorlog open te houden en ook aan de Duitsers te leveren die in de winkel kwamen om iets te kopen?” vroeg ze plompverloren, nadat ze een stukje chocola in haar mond had gestoken en de vooroorlogse smaak ervan vol genoegen tot haar liet doordringen.
“Ik bedoel, kunnen ze u dat ook ineens kwalijk gaan nemen en daarvoor straffen. Ze zijn nu echt in de stemming om op alle slakken zout te leggen.”
Ze had er nog nooit over nagedacht en het was tot nu toe ook nooit in haar opgekomen dat zoiets verkeerd zou kunnen zijn. Ze schrok ineens een beetje toen ze zichzelf deze vraag aan haar vader hoorde stellen.
Misschien dat ze nu iets losmaakte wat beter vast kon blijven zitten. Maar haar vader leek blij met de vraag.
“Ik heb er vaak over nagedacht, Maria. Al vanaf de dag dat de moffen hier de baas waren. Er is zelfs een moment geweest dat ik de zaak wilde sluiten, toen duidelijk werd hoe ze in werkelijkheid waren en wat ze in hun schild voerden. Dat was in de tijd van die staking in februari. Weet je dat nog?”
Maria knikte. Dat was in de tijd dat ze voor het eerst een jongen had, voor haar een periode van kinderlijke zorgeloosheid, die schril afstak tegen wat er wereldwijd aan de hand was, maar waar ze weinig tot niets over te horen kregen, omdat het nieuws niet tot hier doordrong of zo bewerkt was dat je er gewoon niet van op aan kon.
“Maar toen ik er achter kwam dat het alternatief zou zijn dat ik dan naar Duitsland zou moeten om daar te werk gesteld te worden, waarmee ik jullie in de steek zou moeten laten en te weinig zou verdienen om jullie allemaal te kunnen onderhouden ben ik maar blijven doen wat ik deed. Het had zelfs zo kunnen zijn dat als ik de zaak gesloten had en weg had gemoeten, ze er een ander in hadden gezet omdat de Duitsers vonden dat de winkel moest blijven en dan hadden jullie vrijwel zeker ook onze bovenwoning moeten verlaten. En dat was voor mij onverteerbaar. Maar het heeft me al die jaren wel erg tegen de borst gestuit om dit werk te moeten blijven doen, waarbij je altijd maar vriendelijk moet blijven, ook tegen mensen die je niet mag en dus ook tegen de moffen.”
Hij dacht even na over wat hij er verder over zou zeggen en vooral hoe.
“Al die mensen die zo gemakkelijk beweren dat je altijd een keuze hebt en die kennelijk precies weten wat goed en kwaad is, die mensen praten als een kip zonder kop. Je hebt niet altijd een keus. Heel vaak juist niet! Er zijn omstandigheden die je slechts één kant opduwen omdat je een verantwoordelijkheid hebt, die groter en belangrijker is dan jezelf en waarnaar je moet luisteren, ook al kost dat moeite. Ja, als je alleen bent en verder niets te verliezen, ja dan wordt het gemakkelijk om de goeie keuzes te maken en daar dik over te doen, hoewel trouwens lang niet altijd duidelijk wordt welke de juiste is. Ik heb gedaan wat ik dacht te moeten doen, Maria en als dat in de ogen van anderen die het beter denken te weten onvoldoende is, dan is dat maar zo. Voor mijn geweten heb ik goed gehandeld en als dat voor jullie ook goed genoeg is geweest dan kunnen me de gevolgen van mijn doen en laten niets meer schelen. Op mijn leeftijd,” en nu keek hij Maria recht in de ogen, “en met kinderen zoals jij die niet alleen zichzelf maar ook anderen kunnen redden, kun je dat onbevreesd zeggen.” ×
SERVICE
Contact
 
Vragen