€ 18,75

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

Sprookje

het oude vrouwtje met de stok

Paul Louis Mulder • Boek • hardback

  • Samenvatting
    Dit verhaaltje speelt zich af rondom
    het “Halve Maantje” in de gemeente
    Bloemendaal. Een prachtige vijver, in
    een schitterende omgeving, waar wij
    met grote regelmaat wandelden.
    Het sprookje gaat over liefde, loyaliteit,
    leegte en gevoelens van verbondenheid,
    welke men zo kan voelen en beleven.
    Ook de plaatselijke paddentrek,die bij het
    “Halve Maantje” jaarlijks plaats vindt, en
    waarvoor de locale wegen altijd worden
    afgesloten, staat in dit sprookje centraal.
  • Productinformatie
    Binding : Hardback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 105mm x 150mm
    Aantal pagina's : 22
    Uitgeverij : Ars Contrapunctica Haarlem
    ISBN : 9789463451260
    Datum publicatie : 05-2017
  • Inhoudsopgave
    niet beschikbaar
  • Reviews (0 uit 0 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

€ 18,75

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

Het oude vrouwtje met de stok,

Het oude vrouwtje liep gekromd, steunend op haar stok, langs het water van het halve maantje. De maan stond aan de hemel en scheen vol op het zwart glanzende water van de vijver. Er was verder geen mens te bekennen aan de waterkant.
Plots ging er een rimpeling door de zwarte spiegel voor haar, welke na enkele ogenblikken weer verdween. Zij zag iets wat zij vroeger ook wel eens had gezien, maar vergeten was dat het bestond. Het oude vrouwtje zag plotseling twee kikkers voor haar opdoemen vanuit het water.

Zij stond in de weg, want de kikkers wilden over de weg oversteken, maar zij ging niet opzij. Dus bleven de kikkers ook maar staan, wachtend op doorgang. Eerst dacht het oude vrouwtje, dat ze maar één kikker zag, maar het bleken er twee te zijn. De ene kikker, de kleinste, torste de grootste op zijn rug. Of eigenlijk háár rug, want het was het vrouwtje, dat het mannetje droeg. Het mannetje keek op naar het oude vrouwtje en vroeg: “wat doet u hier tochzo op deze plek, weet u dat u in de weg staat”? “Tja...”, zei het oude vrouwtje, zich nog meer krommend, om de twee kikkers goed te zien, en te verstaan.
Want u weet wel, dat kikkers normaal hoorbaar kwaken, maar als ze wat te zeggen hebben zachtjes gaan spreken. “Tja...”’, mompelde het oude vrouwtje weer. “Ik kom hier alle avonden, al sinds mensenheugenis”.
“Dat is al erg lang”, zei de mannetjeskikker, die het woord voerde namens de twee.
“Maar wat komt u hier dan alle avonden doen”? vroeg de kikker weer.
”Ik wacht, zei het oude vrouwtje, omdat ik hier moet wachten, totdat er iemand zijn gelofte gestand komt doen. Want dan heb ik pas de rust die ik zoek, maar hij moet nu wel gauw gaan komen, want ik ben al oud”.
“Dan moet het al lang geleden zijn, dat die gelofte is gedaan, zei de kikker”. “Ja, dat is ook zo, antwoordde het oude vrouwtje, lang geleden had ik iemand lief, die mij een gelofte deed, en die moet hij nakomen natuurlijk. Want beloofd is beloofd en anders is er toch van eerlijkheid op de wereld geen sprake meer, als iemand zijn gelofte niet nakomt.” ×
SERVICE
Contact
 
Vragen