Fragment
Sanne liet haar vingers over de voorkant van mijn slipje glijden en vervolgde: “Op dat moment flitste er een gedachte door mijn hoofd die me sindsdien niet meer los wil laten.”
Ik glimlachte naar Sanne en streelde zachtjes door haar haar: “Kom op Sanne. Zeg het hardop. We hebben geen geheimen voor elkaar.”
Sanne voelde en zag mijn dikke schaamhaar door de stof van het slipje heen.
“Toen ik je naast de twee meisjes zag staan, dacht ik eraan hoe graag ik je net als hen naakt zou willen zien. Ik dacht eraan hoe het zou zijn als je het me liet doen.”
“Maar ik was net zo naakt als de twee meisjes. Ik droeg geen onderbroek of topje.” Ik keek Sanne met een grijns aan en zei: “Meer, of eigenlijk minder, was echt niet mogelijk. Wat wil je precies dat ik je laat doen? Je weet heel goed dat ik bijna elke wens die je hebt zou vervullen. Of geloof je me niet? Dus vertel me alsjeblieft wat je wilt doen.”
Sanne had haar vingers onder het slipje geschoven. Ze streelde mijn kleine krulletjes en ik sloot mijn ogen en genoot van het goede gevoel.
“Ik ben alleen bang dat je het stom vindt”, zei Sanne zachtjes. Toen ze mijn hand op haar arm voelde, gaf ze zichzelf een duwtje in de rug en zei: “Nou, wat ik bedoelde was dat ik me voorstelde hoe je eruit zou zien zonder schaamhaar. Hoe het eruit zou zien als je schoot net zo haarloos en glad was dan die van die twee meisjes en dat ik het zou zijn die je zou scheren om dat voor elkaar te krijgen. Nu is het eruit en kun je me uitlachen.”
Ik huiverde even, maar ontspande me meteen weer en streelde teder over Sanne's arm.
×
Thuiswinkel Waarborg