Fragment

‘Ja, maar duifje. Wat wil je dan? Paddenstoelen als deze bestaan al meer dan 440 miljoen jaar. Dan kun je toch verwachten dat een hoed soms mankementen krijgt’.
‘Zwam niet zo, KlikoWim. Bedenk liever een oplossing. Vind een plek waar het beter toeven is’.
KlikoWim trok een denkrimpel in zijn voorhoofd. Een ander huis, waar haalde hij dat nou weer zo gauw vandaan? En dat moest ook nog een huis met tenminste drie etages zijn, zodat alle kinderen een eigen slaapkamer hadden, net zoals hier in villa “Herfstzicht”. Dat stond namelijk op het bordje boven de voordeur van de zwam.
‘Maar, maar….’, stamelde KlikoWim. ‘Maar de anderen in dit dorp dan. Hoe zit het daar mee? Die kunnen we hier toch niet zomaar achterlaten. En wat te denken van jouw moeder. Heb ik eindelijk eens een schoonmoeder waar ik het een beetje goed mee kan vinden, wil jij weer dat we vertrekken’.
‘Iedereen heeft hier last van een lekkend dak, KlikoWim. Wij zijn echt geen uitzondering. Dat geldt voor TrienKliko, mijn moeder, maar evengoed voor KlikoSpuit, de brandweercommandant, KlikoSprits, de bakker en zijn gezin en KlikoSpek. In zijn slagerij kun je alleen nog maar kunstvlees op waterbasis krijgen, zo erg lekt het daar. Reken je een pondje gehakt af dan bestaat dat voor driekwart uit water’.
‘Ahh, vandaar dat ik na iedere maaltijd weer zo snel honger heb. Dat verklaart een hoop. En ik maar denken dat ik vanzelf dikker werd’.
‘Inderdaad, KlikoWim, dat verklaart een hoop. Iedereen heeft
hier last van lekkages. Het maakt helemaal niet uit of je in een vliegenzwam woont, zoals wij, of in een bekerzwam, een bundelzwam of voor mijn part in een gaatjeszwam’.
‘Ja, maar wie gaat er dan ook in een gaatjeszwam wonen? Dat is vragen om gedoe’.
‘Zwam niet zo, KlikoWim. Jij bent de burgemeester van Zwamshoek. Dat betekent ook dat jij verantwoordelijk bent als er problemen moeten worden opgelost. Dus ik zou zeggen….’.
KlikoWim keek naar de grond. BetsKliko had gelijk. Dit was geen goede plek meer om kinderen op te laten groeien. ×