Fragment
" Ik merk dat ik kletsnat word. Zijn handen pakken mijn polsen vast en ik voel koud staal.
Handboeien. Het zijn handboeien. Nu voel ik het. Terwijl hij me vastbindt aan zijn bed, fluistert hij
in mijn oor: “Ontspan je maar, heb vertrouwen. Ik weet wat ik doe”. Zijn stem is zowel dwingend
als zorgzaam.
Mijn geest vind het spannend terwijl mijn lichaam hunkert naar meer. Ik kan niets doen, niets zien
en en lig weerloos op bed. Toch ben ik echt heel opgewonden en wil ik dat hij me aanraakt. Zijn
handen strelen zachtjes mijn lichaam. Mijn borsten, mijn buik, mijn dijen. Ik vind het heerlijk en
kreun."
" Ik ga tussen haar benen liggen, en kus haar dijen.
Een zacht gekreun geeft me de aanmoediging die ik nodig heb om door te gaan. Mijn handen
vinden hun weg weer terug naar haar borsten, haar hals. We zoenen wat wilder dit keer, en ze kneed
mijn borsten wat ruiger. Ik merk dat ik opgewonden wordt van deze dame. Onze warme tongen
spelen met elkaar. De uitwerking op onze lichamen is goed te merken. Tintelingen in heel mijn
lichaam, haar lichaam dat hunkerend naar mij verlangt. "
×