Fragment
In 1969 werd een Nederlander met unanieme stemmen in het Vishnuh-Genootschap opgenomen.
Dit was de heer Gerrit M. van Praag (Neerlandi¬cus), die Roberto op verzoek van het Vishnuh-Genootschap, ¬de Nederlandse taal, Europese geschiedenis en sociale wetenschappen zou gaan leren.
Roberto was toen pas elf jaar oud.
Deze man noemden zij ‘Gerard van Den Haag’. Dat kwam omdat Den Haag zijn geboortestad was en hij daar altijd heel veel verhalen over vertelde. Vandaar zijn bijnaam.
Gerard van Den Haag werd als een van hen gerespec¬teerd.
Hij gaf zijn vroegere manier van bestaan op voor een kluizenaars¬leven in het Vishnuh-Genoot¬schap.
Van deze eerwaarde leermeester leerde Roberto ook ruim voldoende over het overzeese, verre Nederland.
Hij dacht toen nog, dat hij daarmee nooit geconfronteerd zou gaan worden, maar dat het goed was om over Nederland veel te leren.
Op een goede dag besprak de heer M.G. van Praag, met de Vishnuh-aanhang, de mogelijkheid tot het vastleggen van de Pusaka’s (erfstukken) van het Vishnuh-Genootschap in Europa.
Dit om de overgang naar de buitenwereld toe, onder controle te houden, met als grootste doel, het te beschermen.
Het genootschap wilde namelijk hun bestaansrecht in de wereld aantonen. Dit moest dan wel heel veilig en heel geleidelijk gaan.
×