Fragment
“Gefeliciteerd!” zei de kassamedewerkster. Lottie keek haar aan en begreep niet wat ze bedoelde. Gefeliciteerd? Ze was niet jarig en bovendien, hoe zouden zij moeten weten wanneer zij jarig is? Vanwege haar bonuskaart? Maar de dame achter de kassa wees op de luiertjes en keek haar vriendelijk aan.
“Oh, ja, dank je wel” stamelde Lottie die nu begreep waar de kassamedewerkster op doelde.
“Hoe ver? ”vroeg ze, terwijl ze doorging met het scannen van de boodschappen.
Lottie moest nu snel denken en antwoordde: “Nog heel pril, hoor.” En met een rood hoofd rekende ze af en liep snel naar haar auto om daar haar boodschappen in een krat te doen. Het pak luiers legde ze ernaast. Toen ze haar karretje weer had afgeleverd bij de supermarkt en op haar autostoel neerplofte, vroeg ze zich af wat ze nu toch gedaan had. Ze had zojuist gedaan of ze zwanger was en dat niet alleen, ze had het concreet gemaakt door een pak luiers te kopen. Wat zou er nu gebeuren als ze wekelijks daar haar boodschappen bleef doen? Dan zouden ze haar vragen gaan stellen en ze zouden haar buik in de gaten gaan houden. Was het beter om vanaf nu daar niet meer haar boodschappen te gaan doen? Waarom had ze niet gewoon gezegd dat die luiers niet betekenden dat ze zwanger was. Waarom had ze überhaupt een pak luiers gekocht? Nou ja, het was niet zo heel vreemd natuurlijk .Dat iemand een pak luiers koopt, wil nog niet zeggen dat je zwanger bent of een baby hebt. Er zijn ook mannen die in hun boodschappenkar maandverband voor hun vrouw hebben liggen. Maar ze had het idee van de kassamedewerkster beter meteen uit de wereld moeten helpen.
×
Thuiswinkel Waarborg