Fragment

Fragment1:
In de nacht van zondag 30 juni op maandag 1 juli ging het erg fout. In korte tijd was Kim aan het verzuren. Ze moest overgeven en hield niets binnen. Ze dronk een paar slokken, en dat kwam er dan direct weer uit, dronk weer en dan opnieuw overgeven. We hoorden Kim (vanaf 00:00 uur) ieder half uur naar de badkamer gaan om water te drinken en vervolgens hoorden we haar op haar kamer dat er weer uitspugen in de emmer naast haar bed. Dat ging zo niet langer. Na contact met de dienstdoende arts gingen we naar de SEH. Kim naast mij in de auto, met een grote spa-fles gevuld met kraanwater en een emmer op haar schoot voor wanneer ze onderweg moest overgeven. In de auto ging het zo door, een paar slokken drinken en dan weer overgeven in de emmer. Met Kim aan mijn rechterarm, en een emmer met inhoud in mijn linkerhand, liepen we de SEH binnen. Er was sprake van ernstige ketoacidose. Men was bang dat haar hart dit niet lang meer zou volhouden en Kim werd overgebracht naar de IC en werd in een kunstmatige slaap gebracht. Toen Kim daar weer wakker werd gemaakt, was het ruim 24 uur later.

Fragment 2:
Besloten werd om opnieuw een sonde te plaatsen, die Kim er die nacht in het ziekenhuis uitbraakte. Dus werd er opnieuw een sonde geplaatst, er was twijfel of deze sonde goed zat dus werd die later door middel van een röntgenfoto gecontroleerd. De sonde bleek niet goed te zitten, dus zou er de volgende dag een nieuwe sonde worden geplaatst. Kim tweette: “Gisternacht sonde eruit gekotst, gisteren een nieuwe geplaatst en deze zit dus niet goed. Dus vandaag weer.” Kim bleef zich beroerd voelen: “Ja zolang ik niks eet en drink gaat het wel oké met me. Hoop dat ik snel weg mag uit het ziekenhuis. Psychisch veel paniekaanvallen als ik weer misselijk ben, bang dat het niet meer ophoudt.”
De situatie van Kim wisselde wat af, soms ging het wat beter en dan weer niet. Uiteindelijk kon ze donderdag naar huis. De pomp van de vorige keer was al terug naar de leverancier, dus het AMC had weer een pomp besteld met de nodige voeding. Door een computerfout werd alles dubbel geleverd. Een pomp kon wel terug, maar de voeding werd niet teruggenomen. Die zou men dan moeten vernietigen en dat was zonde.
Bij ons ging het al vroeg in de nacht mis. De sonde werd eruit gekotst. Het slangetje zat nog door haar neus maar de rest van de slang, een lang stuk, kwam nu uit haar mond en bungelde in de emmer waarin ze had overgegeven. Dat stuk knipte ik af en Kim trok de rest via haar neus eruit. We namen contact op met de dienstdoende arts van het AMC. Men zou de volgende dag, vrijdag, een nieuwe sonde gaan plaatsen. Dat werd even een toestand omdat Kim die dag een fotoshoot had van het blad Linda Meiden. Ze kwam met andere meiden in het kerstnummer in een artikel over mensen die niet alles konden eten. De afspraak werd zo geregeld dat om 14:00 uur de nieuwe sonde werd geplaatst. Daarna bracht ik haar naar de fotoshoot en haalde haar daar later ook weer op.
Deze sonde zat blijkbaar toch niet goed omdat Kim sondevoeding uitbraakte terwijl die voeding rechtstreeks in de darm zou moeten komen. Op zaterdag de tweet van Kim: “Sonde zit niet goed, zit in mijn maag ipv dunne darm dus vanmiddag WEER een nieuwe zetten.” ×