€ 19,50

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

De Haan Kraait

Pastorale Bespiegelingen

Hans Peters • Boek • hardback

  • Samenvatting
    De haan kraait verwijst deze keer niet naar de verloochening van Jezus door Petrus, maar naar de schrijver die waargebeurde anekdotes en geloofsuitspraken met de lezer wil delen. Zij zullen verbazen of ontroeren en zijn soms humoristisch te noemen. Ook zijn er antwoorden te vinden op vragen als: wat betekent ‘Gestuurd toeval?’ Is er leven na de dood? Wat is uitverkiezing? En zo meer. Door het hele boek heen is er veel aandacht voor het Bijbelse Woord. Elk hoofdstuk heeft een toepasselijke overdenking, maakt creatief gebruik van fotografie en sluit af met een zelfgeschreven gedicht. Kortom, een schatkist gaat open. (218 bladzijden)

    Hans Peters is in 1957 op Rotterdam-Zuid geboren als zoon van een kruidenier en woont thans in Moordrecht. Hij werkte in de fotografie maar een roepstem klonk, een omscholing volgde. Van 1993 tot 1997 studeerde hij theologie in Amsterdam. In 1998 werd hij diaconaal werker te Rotterdam-Crooswijk en in 2001 pastoraal werker voor de Hervormde Gemeente van Rhoon. Na zijn afkeuring in 2016 begon hij te schrijven aan De haan kraait.
  • Productinformatie
    Binding : Hardback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 170mm x 240mm
    Aantal pagina's : 218
    Uitgeverij : Hans Peters
    ISBN : 9789464430851
    Datum publicatie : 12-2021
  • Inhoudsopgave
    De haan kraait verwijst deze keer niet naar de verloochening van Jezus door Petrus, maar naar de schrijver die waargebeurde anekdotes en geloofsuitspraken met de lezer wil delen. Zij zullen verbazen of ontroeren en zijn soms humoristisch te noemen. Ook zijn er antwoorden te vinden op vragen als: wat betekent ‘Gestuurd toeval?’ Is er leven na de dood? Wat is uitverkiezing? En zo meer. Door het hele boek heen is er veel aandacht voor het Bijbelse Woord. Elk hoofdstuk heeft een toepasselijke overdenking, maakt creatief gebruik van fotografie en sluit af met een zelfgeschreven gedicht. Kortom, een schatkist gaat open. (218 bladzijden)

    Hans Peters is in 1957 op Rotterdam-Zuid geboren als zoon van een kruidenier en woont thans in Moordrecht. Hij werkte in de fotografie maar een roepstem klonk, een omscholing volgde. Van 1993 tot 1997 studeerde hij theologie in Amsterdam. In 1998 werd hij diaconaal werker te Rotterdam-Crooswijk en in 2001 pastoraal werker voor de Hervormde Gemeente van Rhoon. Na zijn afkeuring in 2016 begon hij te schrijven aan De haan kraait.
  • Reviews (0 uit 0 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

€ 19,50

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

De barones van het kasteel

Een bijwoning van het kasteel van Rhoon werd een vast bezoekadres, omdat de
barones wat kleiner en intiemer was gaan wonen. Na binnenkomst, nog staande
in een statige hal, kreeg ik gelijk koffie aangeboden met de vraag hoe ik ze dronk
want zo zei de jongedame: 'Dan kunt u weggaan wanneer u wilt.’ Iets klopt hier
niet, dacht ik met de gegevens van de kaartenbak in mijn achterhoofd. Ik zie een
tamelijk jongedame in het zwart met een wit schortje… Het bleek de bediende
van mevrouw te zijn die binnen in haar zetel zat te wachten. In de zwaar
gestoffeerde huiskamer zonk ik neer in een fauteuil waar ik voorlopig niet meer
uit kon komen. Ik voelde mij net Swiebertje die ontboden werd. Het werd een
alleraardigst bezoek. De huisarts en andere notabelen van het dorp waren hier
vriend aan huis en ‘daar hoort de predikant ook bij’, zei zij. Ik was eigenlijk geen
echte predikant, maar een ‘halve dominee’ want… ‘U hebt toch minder
gestudeerd. Ik zal binnenkort zelf wel eens aanbellen bij de dominee’, kwam
daar nog achteraan.

De barones had besloten dat Carel ter Linden, de hofpredikant van de Koninklijke
familie, haar uitvaart moest doen, maar ik bleef
daar toch gewoon welkom en met een zekere regelmaat een bezoekje brengen.
Onze relatie werd steeds vertrouwelijker en zij was blij met ieder bezoek. We
zongen een psalm met elkaar en voor het bidden werd ook het personeel erbij
gehaald. Na verloop van tijd leerde ik alle bedienden kennen en wist iedereen
hoe ik mijn koffie dronk. Vanaf dat moment kreeg ik zelfs een tweede kopje
koffie aangeboden met altijd een bonbon erbij want het marsepeinen koekje
hoorde bij het eerste kopje. Daar kon je de klok op gelijk zetten. In de periode
vlak voor haar overlijden vertelde zij dat ik de uitvaart mocht verzorgen, een hele
overwinning in mijn ogen. Ik kreeg thuis een brief met de exacte beschrijving hoe
alles die dag zou verlopen. Welke ingehuurde ober van het nabij gelegen kasteel
welke taak had en in welke van de acht volgauto’s voor mij een plaats was
gereserveerd. Haar bedienden werden die dag vrijgehouden van taken en waren
eveneens genodigden.

De uitvaart verliep prachtig in stijl en ik had een mooie preek voorbereid. De dag
werd afgesloten met een diner in het kasteel waar ik in mijn zwarte pak niet
opviel tussen de andere genodigden. Ik mocht de maaltijd zelfs beginnen met
gebed. Ik schreef zojuist hierboven: daar kon je de klok op gelijk zetten… maar
op het moment van haar overlijden werd dat anders. Alle klokken in huis
stonden vanaf dat moment namelijk stil, zo was de wens van de barones. En wat
zij wilde gebeurde. Onze Schepper zou daar gelijk een tekst bij paraat hebben:
‘Het hart staat stil als God dat wil.’ ×
SERVICE
Contact
 
Vragen