Samenvatting
Het is 2022, bijna tachtig jaar nadat Mozes Aptroot uit de stad Groningen, zijn gezin en een groot deel van zijn familie werden vermoord in de concentratiekampen van Nazi Duitsland.Eva Kwant vraagt haar vader naar de geschiedenis van de manchetknopen die uitgestald achter glas in een vitrinekastje liggen. Dan begint de zoektocht naar de herkomst van deze manchetknopen. Via familie, internet en Social-media weet Eva antwoorden te vinden op vragen die al decennialang bij beide families leven. Ook Eva’s vader (de kleinzoon van Jan van Dam) helpt bij het zoeken. Samen stellen ze dit boek samen wat ontstaat als een profiel werkstuk voor het havo-eindexamen van Eva maar door haar vader wordt aangevuld met extra informatie over personen, plaatsen of gebeurtenissen.In dit boek verbaasd de bescheidenheid van Jan van Dam, de opa van de vader van Eva. Tientallen jaren na de tweede wereldoorlog wordt hem gevraagd informatie aan te leveren voor een oorlogspensioen via de stichting ’40-’45. Hij schrijft een brief als bijlage bij de officiële aanvraag. Deze brief loopt als een rode draad door het boek waarbij de personen en gebeurtenissen die genoemd worden zoveel mogelijk worden toegelicht.Jan van Dam eindigt de brief met de opmerking dat hij in de oorlog niets bijzonders heeft gedaan. In Nederland is driekwart van de Joden weggevoerd en vermoord. Het hoogste percentage in West-Europa. Elke daad van verzet of hulp aan Joden of onderduikers was juist erg bijzonder!Naast de vragen die beantwoord worden door Eva weet ze ook een nog levende nabestaande van een broer van Mozes Aptroot op te sporen.Maar, om met Jan van Dam te spreken; ’als u het niet de moeite waard vind, besteedt u er dan verder geen tijd aan, maar gooi alles maar in de prullenbak.”
Thuiswinkel Waarborg