Fragment

.1.
Esther loopt door haar flatje en bekijkt het. Het is gezellig ingericht. Haar vriendje komt zo en blijft de nacht. Ze heeft meerdere tijdschriften op tafel liggen die haar vriendje voor haar gevonden heeft nadat ze zei dat ze wel eens wilde weten hoe een varken leeft en zich voelt. Hij zocht voor haar tijdschriften op met daarin advertenties over boerderijen die mensen laten ervaren hoe dieren zich voelen. Een ervan was gespecialiseerd in varkentjes, het stond in de advertentie. Er stond een internet adres bij waar je je kon aanmelden. Esther liet het haar vriendje zien en na lang praten en nadenken heeft ze zich aangemeld. Morgen moet ze zich melden en dan zal ze ervaren hoe een varken leeft. Dit zal de laatste nacht zijn met haar vriendje en ze is vastberaden hem een onvergetelijke nacht te geven.


.6.
Esther wordt wakker als er licht op haar gezicht valt. Even weet ze niet waar ze is. Ze kijkt om zich heen en herinnert zich dat ze als varken in een stal leeft. Ze denkt even na en besluit op handen en voeten of handen en knieën te gaan. Ze kruipt van haar strobed af en voelt dat haar blaas vol zit. Even wil ze een wc, maar dan herinnert ze zich dat ze die niet heeft en laat het ter plekke lopen. Ze heeft trek in ontbijt. Eigenlijk wil ze zoals ze altijd deed pap, maar dat zit er niet in. Ze kruipt naar de tog en steekt haar gezicht erin. Ze bindt dit keer niet eens haar haren in een knot. Ze eet. Een varken bindt ook geen haar aan de kant, denkt ze grinnikend. Ze kruipt de stal rond en luiert. Ze gaat expres in haar eigen viezigheid liggen om te ontdekken hoe dat voelt, en ze vindt het niet eens vies. De boerin, die voorzichtig komt kijken, glimlacht als ze ziet wat Esther doet. Ze laat Esther alleen met haar bezigheden en vertrekt zachtjes. ×