Fragment

Tom had net de kinderen naar bed gebracht toen zijn mobiele telefoon afging. De foto van Nick en diens naam op het schermpje deden hem zorgen baren. Waarom belde hij nu al? Hij kon onmogelijk al met zijn vrouw hebben gepraat. Sonja kennende zou ze een lawine vol scheldwoorden en verwijten over Nick heen storten. Nick zou tot de verdoemenis worden gewenst en hij zou naar alle waarschijnlijkheid vervolgens nog een scheldkanonnade over zich heen hebben gekregen en daarna op zijn knieën moeten hebben smeken om vergiffenis. En dan nog was het maar de vraag of hij die zou krijgen.
‘Nick, je zou naar huis gaan,’ begon Tom toen hij opnam, maar hij werd vrijwel onmiddellijk onderbroken.
‘Tom!’ riep Nick. Hij leek weer behoorlijk van slag. ‘Tom! Het komt allemaal goed!’
Tom vond het zeer onwaarschijnlijk klinken, maar besloot hem niet te onderbreken, al lagen de woorden ‘hoe is dat in vredesnaam mogelijk?’ voor op zijn tong.
‘Tom, ik heb zojuist iemand ontmoet. Herinner jij je die dame in de kroeg nog? Die dame die bij de sigarettenautomaat stond?’
‘Vaag, ja.’
‘Ze heeft mijn verhaal aangehoord en…’ Even viel het stil. Het leek hem, nu hij het zo hardop uitsprak, ook best een beetje vreemd hoe het uit zijn eigen mond klonk. Maar hij moest nu wel doorvertellen. Tom wist alles van hem en hij moest het kwijt.
‘Ze heeft me gerustgesteld, Tom. Het komt goed.’
‘Maar wát komt goed, Nick?’ vroeg Tom. Hij vond het nodig om hem toch te onderbreken. Zijn hoofd werd op deze manier alleen maar gevuld met vraagtekens. En dat niet alleen: ‘En heb jij een wildvreemde zojuist verteld wat je mij allemaal hebt verteld? Zeg me in vredesnaam dat je dat niet hebt gedaan, Nick!’
Weer viel er een stilte.
‘Nou, niet echt. Ze was al een beetje op de hoogte, hè? We praatten nogal luid in de kroeg, hè?’
‘Wat wil je nou precies zeggen?’ Tom vond dat zijn vraag onbeantwoord bleef en het leek erop dat Nick zich er alleen maar probeerde uit te praten.
‘Ze stond zo dichtbij dat ze een groot deel van ons gesprek had opgevangen.’
‘En dan hoor jij dat allemaal maar toe te geven? Is het eigenlijk wel in je opgekomen dat het haar geen ene donder aan gaat?’
Tom kreeg een slecht voorgevoel. Hij wilde nu precies weten wat Nick probeerde te vertellen.
‘Wat probeer je nu eigenlijk te zeggen, Nick?’
‘Deze vrouw gaat mij juist helpen.’ ×