Fragment
Jongerencentrum de Moksha
Na een relatie met zijn vriendin werd Fred een trouwe bezoeker van het jongerencentrum de Moksha gevestigd in de Krabsteeg. De Muziek- en Cultuurtempel van Gorkum en regio. Met een nieuwe outfit (tweedehands legerkleding van de dump) stond hij voor de open deur en liep een donkere gang in naar geluiddichte klapdeur. Duwde het open en kwam in een grote zaal met een bar, twee verhoogde zitplaatsen, een tafelvoetbalspel, een biljarttafel en in het midden een DJ- toren met licht en geluidsapparatuur waarachter een jonge knaap stond die de gitaarsound van “Jimi Hendrix Experience” flink openzette. Het was druk, zelfs op de grond zaten jongeren van verschillende pluimages bij elkaar.
Hij keek rond, zag aan de bar naast een magere jongen een kruk vrij was en ging naast hem zitten. Gezien het aantal lege bierglazen voor zijn neus had hij een flinke slok op.
De jongen draaide zijn hoofd om en keek hem over de rand van zijn bril glazig aan. 'Mag ik me voorstellen, ik heet Theo,' zei hij.
'Ik heet Fred. Wil je wat van me drinken?'
Dat sloeg hij niet af. Fred bestelde twee bier en raakte met hem in gesprek.
Theo vertelde onsamenhangend dat hij studeerde voor rechter en verkering had met een knappe blonde meid. Er kwam zo veel vocht uit zijn mond dat Fred vlug zijn glas met beide handen bedekte.
'Ik ga even naar de wc,' zei Theo. 'Houd mijn kruk even bezet, ik kom zo terug.’
Hij stapte met moeite van zijn kruk en wankelde als een zeeman op een onrustige zee naar de deur, duwde met zijn hele lijf ertegenaan en viel languit in de gang.
Een langharige jongen naast Fred rolde een ferme joint, stak het aan, inhaleerde de rook en dreef het uit zijn neusgaten. 'Een te gekke hasj man, wil je ook een trekje?' zei hij.
'Nee, dank je. Ik heb het nog nooit gerookt.’ Deep Purple – “Child in time” dreunde door de speakers. De stevige rocknummer bezorgde Fred kippenvel, hij deinde met zijn hoofd op de maat van de muziek. Theo strompelde naar binnen, hees zich met moeite op zijn kruk, boog zich naar hem toe en gebaarde met zijn hand naar zijn mond. 'Wil je nog wat van me drinken,' riep hij hard. 'Ja, dat is goed', antwoordde Fred in trance. Na een paar pilsjes liet Theo zich van de kruk afglijden. 'Ik ga naar huis, want morgen moet ik vroeg op.’ Bezorgd bood Fred aan om hem thuis te brengen.
Maar dat wilde hij niet. Brabbelde wat binnensmonds en verliet de zaal.
×
Thuiswinkel Waarborg