€ 19,95

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

Het avontuur van Jobhoppen

verhalen uit de praktijk

C.J. Hocque • Boek • paperback

  • Samenvatting
    Een jobhopper is niet bang om aan een nieuwe job te beginnen. Nieuwe collega’s, nieuwe werkplaats, nieuwe situaties. Op jonge leeftijd van 15 jaar ging Kees van school af. Opleiding tot automonteur op de ambachtsschool kon niet doorgaan. Uit een gezin van vijf kinderen en een vader die door een verkeersongeval niet kon werken, werd elk dubbeltje omgedraaid. Hij moest voor extra inkomen zorgen. Zonder diploma en ervaring, maar wel in het bezit van drie sterke eigenschappen: Verantwoordelijkheid, doorzettingsvermogen en flexibiliteit. Tussen de jaren 60 – 80 deed hij veel ervaring op. In de metaalsector: Leerling-bankwerker, constructiemedewerker, ijzerwerker. Horeca: Pantry boy op het passagierschip SS Rotterdam. Maatschappelijke hulpverlening: Maatschappelijk medewerker in tehuis voor daklozen. Glasbewerking: Allerlei werkzaamheden.
    Al deze beroepen zijn vanuit ervaring beschreven. Geen saai boek maar vol met humor, spanning en romantiek
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 135mm x 215mm
    Aantal pagina's : 115
    Uitgeverij : C.J. Hocque
    ISBN : 9789464439939
    Datum publicatie : 01-2023
  • Inhoudsopgave
    Voorwoord 6

    H.K. van Wingerden 7
    Bankwerker

    Holland-Amerika Lijn 40
    Pantry-boy

    De Vries Robbé 64
    Constructiemedewerker

    Scheepswerf De Merwede 73
    IJzerwerken

    Leger des Heils 88
    Maatschappelijk medewerker

    JaWi. Bv 110
    Glasbewerker

    Einde van het Jobhoppen 115
  • Reviews (0 uit 0 reviews)

€ 19,95

niet beschikbaar

niet beschikbaar

3-5 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

HOLLAND-AMERIKA LIJN.
Dagboek van een zeeman

We voeren op de Atlantische oceaan.
Na het avondeten ging ik terug naar mijn hut.
Het schip begon al aardig te rollen en te stampen, met de beweging van het schip ging ik wijdbeens lopen. In de hut lag Carlos te slapen. Keek op mijn wekker, het was half acht. Pakte mijn bijbeltje en ging aan tafel zitten. Plots maakte het schip hevig slagzij, schoof met stoel een meter naar achteren. Schrok even en begon het komische ervan in te zien. Zette de stoel terug, ging door met lezen. Dat was van korte duur, schoof weer naar achteren.
Paul kwam binnen, zijn gezicht zo wit als een laken.
‘Wat een storm. Ik hoorde vertellen dat het kan oplopen tot windkracht tien! Mijn eerste zeereis is gelijk een beproeving, voel me strontziek. Ik hoop niet dat ik morgen zeeziek word. Probeer wat te slapen, moet morgen weer vroeg op.’
Van slapen kwam weinig terecht: het stormde hevig, de boeg van het schip doorkliefde de hoge golven, het roer maakte herrie als een oordeel. Het leek of ik in een reusachtige schommel lag. Het was zo erg dat ik dacht dat we zouden vergaan. Deed een schietgebedje. Opeens was de angst voorbij en berustte ik erin dat het verkeerd kon aflopen. Hoorde een harde dreun, deed mijn gordijn open en zag Paul kreunend van pijn op de grond liggen. Carlos schrok wakker, deed het licht aan.
‘Ben je uit het bed gerold? ’vroeg hij.
‘Nee, moest nodig plassen, was vergeten dat ik boven lag.
Mijn arm doet behoorlijk zeer en denk dat ik zeeziek word.’
‘Kees, zet hem op de rand van mijn bed. Ik ga de scheepsarts halen.’ De golven beukten onophoudelijk tegen de wand van het schip. Plots begon Paul over te geven.
Carlos en de scheepsarts kwamen binnen. Ze verplaatsten Paul naar een stoel. Ondertussen ging ik op zoek naar een emmer en dweil om de smurrie op te ruimen. In de gang werd ik heen en weer geslingerd, voelde me niet al te best. Paar jongens van de civiele dienst kwam ik tegen. ‘Gelukkig dat ik jullie zie, mijn maat is zeeziek geworden en heeft gekotst.’
‘Dan is hij niet de enige, veel passagiers zijn zeeziek. We gaan mee.’ De scheepsarts was inmiddels vertrokken, de Jongens ruimden snel de boel op en gingen weer naar de volgende vieze klus. ‘Gelukkig is zijn arm niet gebroken, maar licht gekneusd,’ zei Carlos. ‘Ik heb met hem van bed geruild. Hij is flink zeeziek dat kan wel drie dagen duren.
Ik zal kijken of ik een emmer kan vinden dan hoeft hij niet uit zijn bed te komen. Voorlopig mag hij niet werken.
De scheepsarts geeft het door aan de kapitein.’ ×
SERVICE
Contact
 
Vragen