Fragment

Scheepswerf de Merwede
Hardinxveld-Giessendam

Ik solliciteerde als brander bij de Scheepswerf “De Merwede” in Hardinxveld-Giessendam. Voordat ik aangenomen zal worden, moest ik proefbranden. Had er niet op gerekend, kon niet met een snijbrander omgaan. Ik werd door een baas naar de werf meegenomen om een proefstukje te branden. Hij tekende met een wit krijtje een cirkel op een blok ijzer, of ik die wilde uitbranden. Met moeite en verscheidene knallen had ik eindelijk de snijbrander op de juiste stand. Nadat ik een begin stukje had ingesneden begon het te regenen. Na enkele pogingen geen cirkel, maar een klomp gesmolten metaal. De baas kwam een kijkje nemen.
‘Zo Kees, ik zie er geen cirkel in,’ zei hij lachend.
‘Je kunt zeker niet met een snijbrander omgaan.’
‘Nee, maar wilde graag een baan hebben.’
'Dat kan ik wel waarderen. Ik geef je de kans om het vak te leren.’ Hij wees naar een container vol met metaalafval.
‘Daarin liggen allerlei soorten ijzer van hoeklijn tot balken.
Ga die maar in stukken branden, zo leer je het. Ik ga naar de afdeling personeelszaken en zorg ervoor dat je wordt aangenomen.’
De volgende dag kreeg ik een arbeidscontract met een proeftijd van een twee maanden, informatie over werktijden en het personeelsvervoer. Twee bussen, een bus voor Leerdam en een voor Gorinchem. Opstapplaats bij winkelcentrum Willem van Arkellaan.
Maandagochtend om half zeven stond ik met vijf collega’s op de bus te wachten. Een collega stelde me een vraag: ‘Weet je waarom ik het leuk vind hier in de kou te staan om naar mijn werk te gaan? Ben ik lekker van het gezeur van mijn vrouw af, of ik dit of dat wil doen. Mijn baas doet dat ook, maar daar word ik voor betaald.’
We lachten tot de bus aan kwam rijden, stapten in. Ging achterin bij een stel jongens zitten. Het klikte gelijk door dezelfde interesse in muziek. Een had een cassetteradio meegenomen en zette het cassettebandje aan. Werd niet in dank afgenomen. ‘Kan het achterin wat rustiger! Ik zit nog te slapen!’ ×