Fragment
---
De smaak van zijn lippen was… zoet. Zoet als honing. Het gevoel dat hij haar gaf kwam niet eens in de buurt van het genot dat je voelt als je jezelf permissie geeft om dat overheerlijke chocoladeblokje in je mond te stoppen. Of nou ja, blokje, zeg maar gerust de hele reep!
Ze had het niet durven hopen, maar toen ze die blik zag, wist ze gewoon wat er zou gaan gebeuren. Hij zou ervoor gaan. Precies wat zij wilde − ze had zijn gezicht in haar beide handen gepakt en zich eraan overgegeven.
Zijn beginnende stoppels tintelden onder haar vingertoppen. Een tinteling die ervoor zorgde dat ze haar lippen feller op die van hem wilde drukken. Maar hij bood weerstand. Weerstand die haar mond liet ontspannen. Gretig pakte hij zijn kans en beet zachtjes in haar onderlip. Een ondeugende glimlach trok over zijn gezicht. Ze keek op naar zijn mooie ogen waarin de bekende blik stond die enkel oog had voor haar. Geen zin om te wachten, hij zoende haar weer, nu wél heftig. Zijn handen bewogen van haar gezicht naar haar nek en weer terug. Alsof hij niet wist wat hij als eerste wilde vastpakken.
Ze liet het toe, kon de verleiding niet weerstaan. En daarbij… ze vond dat ze het verdiend had. Na alles.
×
Thuiswinkel Waarborg