€ 26,50

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

Naar het land van het lopend licht

Geschiedenis van de familie Maris

Marjet Maks • Boek • paperback

  • Samenvatting
    Na de dood van Frans Maris komen zijn dochters Alma en Amór achter het grote geheim dat hun vader zijn hele leven heeft meegedragen. Alma gaat op onderzoek in Andalusië, Amór vertrekt voor zaken naar New York. Langzaam beseffen de zussen dat ze op een keerpunt in hun leven staan.
    Amór vindt de ware liefde en Alma durft in Spanje eindelijk voor zichzelf te kiezen, op de plek waar haar vader gelukkig was.
    Maar hun jeugd, waarin hun vader niet in staat was hen zijn onvoorwaardelijke liefde te tonen, blijft de vrouwen achtervolgen en heel onverwacht herhaalt de geschiedenis zich.
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 148mm x 210mm
    Aantal pagina's : 459
    Uitgeverij : Schrijfmaks
    ISBN : 9789082211962
    Datum publicatie : 12-2021
  • Inhoudsopgave
    vijf delen:

    Deel 1 Duisternis
    Deel 2 Dageraad
    Deel 3 Liefde & Licht
    Deel 4 Maanlicht
    Deel 5 Claire Obscure
  • Reviews (8,8 uit 2 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

    03-05-2022
    bijzonder verhaal over een bijzondere familie
    Het verhaal begint met de dood van vader Frans. Zijn dood is een belangrijk keerpunt in de Maris-familie, omdat hij een deel van zijn interessante verleden verborgen heeft gehouden voor zijn dochters. In vijf delen maakt de lezer kennis met de dochters en andere markante leden van de Maris-familie, die ieder op zich een interessant verhaal te vertellen hebben en op hun eigen manier hebben geleden door het zwijgen van Frans. Marjet weet een bijzondere familie neer te zetten en in haar vlotte en beeldende schrijfstijl neemt ze de lezers mee naar het land van het lopend licht, het prachtige Andalusië. Verrassend is dat ook enkele personages uit haar eerdere boek De zucht van de Moor een rol spelen in dit verhaal, wat uitnodigt om ook dit boek te lezen.

       beeldend geschreven
       intrigerend

    Geplaatst door uit Leeuwarden , leeftijd 40-49
    Waardeert het boek met een 9 uit 10


    06-02-2022
    De titel refereert naar het lieflijke en ruige Andalusië.
    “Kwetsbaar zijn en kwetsbaarheid tonen is een van de moeilijkste dingen in het leven”, zo lezen we in het laatste deel van het boek Naar het Land van het Lopend Licht van Marjet Maks dat leest als een trein. Het is een intrigerende familiesaga met interessante, vaak tegenstrijdige, karakters die tragiek en trauma op hun levenspad ontmoeten. De roman begint met het dramatische levenseinde van Frans Maris, de centrale figuur die in zijn jonge leven zijn hart verloor aan een Spaanse zigeunerin. Het verhaal speelt zich af tegen het decor van drie verschillende landen waar de drie nazaten van Frans, ieder met een donker verleden, op zoek zijn naar licht en liefde. Door middel van het dagboek van Frans dat ruim een halve eeuw geleden was geschreven, eindigen de drie onder ontroerende omstandigheden in het land van het lopend licht.


    Geplaatst door uit Bloomington, Indiana , leeftijd 60-69
    Waardeert het boek met een 8.5 uit 10

€ 26,50

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

Uit deel 2 Dageraad
Een onderzoekje, een hernia, oh nee, toch een paar uitzaaiingen, och ja, een chemootje. Ze hadden met hem gesold. Het middel zou erger zijn dan de kwaal. Uitzaaiingen? Ja, hij voelde ze zitten, al kon dat natuurlijk niet. Maar zijn hele lijf deed pijn, al weken. Hij wilde naar huis, door zijn tuin wandelen, aan vroeger denken. In de kille ziekenhuiskamer was hem iedere herinnering ontzegd. De man in dat ziekenhuisbed had niets met hem te maken. Die man was stervende. Sneller dan nodig was. Als hij dan toch dood moest, dan liever in zijn eigen huis waarin hij ruim vijfentachtig jaar geleden ter wereld was gekomen.
Gelukkig voelde de taxichauffeur zijn melancholische bui aan en hield hij zijn mond. Met zijn hoofd tegen de hoofdsteun sloot Frans zijn ogen. Daar was het licht. Het verzengende Spaanse licht dat door het lover van de olijfbomen scheen en met de schaduwvlekken op de grond speelde. Aurora’s lach klonk klokkend en gorgelend in zijn hoofd alsof hij de bijeneters hoorde klokken en gorgelen boven zijn hoofd. Hij was weer terug. Met zijn hand boven zijn ogen tuurde hij naar hun silhouet met de puntige vleugels, zoals ze in de laatste zonnestralen boven de vallei cirkelden, meer zag je nooit tegen het schelle licht in.
[...]
Opgelucht liep hij zijn voortuin in. Zag hij er zo beroerd uit? Zag die taxichauffeur hoe hij zich voelde?
Midden op het grindpad bleef hij staan, achter hem trok de Mercedes op. Zijn tuin lag er verwaarloosd bij. Vroeger zou hij zijn doorgelopen naar de oude garage om de bladhark te halen en zijn kantoorschoenen te verwisselen voor laarzen. Hij zou zijn blazer aan een knaapje aan de roestige haak hangen en zijn oude Engelse tweedjasje met de leren elleboogstukken aantrekken. Hij rook bijna de geur weer, zijn eigen opgedroogde zweet en een zweem van vochtige aarde. Hij schudde zijn hoofd. Dat was eens.
Als confetti dwarrelden de bladeren neer, voor zijn voeten, op het gras en boven hem in de dakgoot. Een blad van de Amerikaanse eik raakte zijn schouder, hij greep het uit de lucht en verloor bijna zijn evenwicht. Met duim en wijsvinger streelde hij de taaie nerven. ‘Verdomme, blad. We hebben allebei onze tijd wel gehad.’ Frans kneep het blad fijn tussen zijn knokige vingers. ‘Zo, precies zo, zal het mij ook vergaan. Aanstonds.’ Hij schrok van zijn schorre stem. ‘Aansteller.’
Hij zou de tuinman bellen en hem vragen om morgen te komen bladharken.
Langzaam hervatte hij zijn tocht naar de voordeur. ‘Het komt nu op mentaliteit aan,’ had de oncoloog gezegd. ‘Drie maanden of drie jaar, meneer Maris.’ De arts had hem aangekeken, alsof hij het tegen zijn zoontje van zeven had. Hij diepte zijn huissleutel uit zijn zak op, stak hem in het slot. Wat dacht die man wel, arrogante kwezel, dat hij God was? Binnen zette hij met een gehaaste beweging het alarm af. Drie jaar of drie maanden? Drie weken, als het aan hem lag! ×
SERVICE
Contact
 
Vragen