€ 19,95

ePUB ebook

  € 9,95

PDF ebook

niet beschikbaar

Tot de dood ons scheidt

Jopie van den Burg • Boek • paperback

  • Samenvatting
    Jopie van den Burg ( 1962) vertelt in dit boek over de 13 jaar, waarin haar man Erwin ( 1969) ernstig ziek was door een hersentumor. Ze vertelt hoe deze ziekte hun leven totaal veranderde, mede door het hersenletsel wat hij door deze ziekte kreeg.

    Alle onderwerpen waar je als partner mee te maken krijgt worden besproken. Open vertelt zij over haar gevoelens van verdriet, wanhoop en frustratie. Over de lange weg waarin ze de liefde van haar leven uit haar handen zag glijden. Over het onbeschrijfelijke verdriet wat dit met zich meebracht en de onmogelijke beslissingen die zij vaak moest nemen. Beslissingen die soms ook onbegrip opriepen.
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 148mm x 210mm
    Aantal pagina's : 169
    Uitgeverij : Niet bekend
    ISBN : 9789463452212
    Datum publicatie : 11-2017
  • Inhoudsopgave
    Hoe het begon,1990

    De eerste symptomen, 1999.

    Diagnose, 2004.

    De eerste gedragsveranderingen. 2009

    De grote operatie.2012 in Amsterdam.

    Indicatie verpleegtehuis.

    Verdere gedragsveranderingen.

    Chemo. 2013

    Familie.

    Stress.

    Bestraling.

    Opname verpleegtehuis.

    Burn-out.

    Epilepsie

    Het definitieve einde.

    Uitvaart.

    As verstrooiing
  • Reviews (9,4 uit 32 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

    24-01-2022
    Tot de dood ons scheid
    Een boek wat je in 1x uit wilt lezen! Echt uit het hart geschreven, zoveel respect voor deze vrouw en haar gezin hoe ze 13 jaar lang de zorg hebben gehad, En natuurlijk doe je dit uit liefde en trouw je ook met de woorden in goede en slechte tijden. Maar toch........... hele diepe buiging!


    Geplaatst door uit Den Helder , leeftijd 40-49
    Waardeert het boek met een 9 uit 10


    23-01-2022
    Review “Tot de dood ons scheidt”
    Erg indrukwekkend boek. Heel natuurlijk Geschreven, ik kon me er (helaas) helemaal in verplaatsen


    Geplaatst door uit Noord Brabant , leeftijd 60-69
    Waardeert het boek met een 8 uit 10


    07-11-2021
    Tot de dood ons scheidt
    Eindelijk jouw boek eens gelezen. In 2 dagen uit! Wat heb je dat nou geschreven en wat een fantastische vent was Erwin toch. En wat heb jij het zwaar gehad al die jaren. Je hebt het zo goed gedaan. Ik heb er heel wat traantjes om gelaten bij het lezen. Complimenten hoe je een mooi boek hebt geschreven en een inkijkje hebt gegeven.


    Geplaatst door uit Heerhugowaard , leeftijd 40-49
    Waardeert het boek met een 9.5 uit 10


    10-01-2021
    Heel mooi boek.
    Heel erg mooi boek. Niets blijft onbesproken en dat maakt het heel indrukwekkend. Makkelijke schrijfstijl. Dus het leest makkelijk weg. Een boek dat je uit wil lezen.

       Duidelijk
       Aangrijpend
       Letters hadden iets groter gemogen

    Geplaatst door uit Den Haag , leeftijd 40-49
    Waardeert het boek met een 9 uit 10


    22-04-2020
    Titanenstrijd
    Even een reactie op dit boek. Af en toe lees je boeken die je nooit zult vergeten. Daarvan is deze titanenstrijd er één van. En ik lees heel veel boeken dus dat zegt veel over de indruk die ik van dit verhaal heb. In dit boek vroeg Jopie zich soms af waarom Erwin zich zo goed en normaal kon voordoen naar andere mensen toe. Ik heb daar een veronderstelling over. Deze is niet wetenschappelijk onderbouwd en is puur op persoonlijke titel. Ik ga er van uit dat er nog altijd oerdriften in de mens aanwezig zijn. In de natuur moet je ten alle tijde voorkomen dat je laat zien dat je kwetsbaar en gewond bent. Anders wordt je uit de kudde verstoten en ben je een makkelijke prooi voor alle andere roofdieren. Bij Jopie hoefde hij dit niet te doen. Zij waren één. Hij hoefde zich niet anders voor te doen en kon zich kwetsbaar opstellen. Ik zie dit gedrag soms ook bij demente mensen. Ik heb ook wel eens gedacht bij onze demente buurvrouw als ik met haar een praatje maakte: zo erg is het niet. Maar dan zag ik haar gedrag als ze mij niet in de gaten had, dat ik dan weer dacht. Zo erg is het dus wel. Ze verborg haar kwetsbaarheid naar personen die niet zo dicht bij haar staan. Ik raad dit boek van harte aan. Het zal zoveel onbegrip wegnemen en begrip toevoegen.

       Eerlijk en oprecht geschreven
       toegevoegde waarde

    Geplaatst door uit Emmen , leeftijd 60-69
    Waardeert het boek met een 9.5 uit 10


    28-03-2020
    Duidelijke titel, je weet gelijk waar je aan toe bent.
    Het boek gaat over het leven, het ziektebeeld en overlijden van de partner van de schrijfster. Het is alleen lastig te lezen om dat het lettertype te klein is. Je moet het boek af en toe daarom weg leggen.

       Duidelijke geschreven
       Herkenbaar voor anderen
       Het is een te klein lettertype,

    Geplaatst door uit Groningen , leeftijd 40-49
    Waardeert het boek met een 8 uit 10


    25-09-2019
    Tot de dood ons scheidt van Jopie van den Burg
    Een zeer aangrijpend waar verhaal en zo Prachtig geschreven dit lees je in één adem uit ! En bij mij bleef het boek dan ook dagen lang in mijn hoofd in mijn hoofd hangen. Hoeveel kan een mens verdragen en volhouden, maar als het De Liefde van je Leven is .... dan ga je ervoor ! Zeer indrukwekkend !!


    Geplaatst door uit Heemskerk , leeftijd 60-69
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    31-08-2019
    Titel gerft goed aan wat de inhoud van het boek is
    Prettige schrijfstijl Het onderwerp is zwaar maar door de schrijfstijl leest het aangenaam


    Geplaatst door uit Heemstede , leeftijd 60-69
    Waardeert het boek met een 8 uit 10


    16-08-2019
    Vanuit liefde iemand los kunnen laten
    Het bijna als een opluchting ervaren als je lief overlijdt, omdat je juist vanwege de liefde in staat bent om de zieke los te laten, om verder lijden te besparen. Ik kom het in mijn werk regelmatig tegen, en elke keer raakt me dat. Dan besef ik mij hoeveel stapjes van loslaten voorafgaand aan het overlijden al zijn geweest. Hoe enorm sterk de overgebleven partner is om zijn/haar lief de rust te gunnen. In het boek ‘Tot de dood ons scheidt’ van Jopie van den Burg vertelt zij over de 13 jaar waarin haar man Erwin ernstig ziek was door een hersentumor. Hoe hun leven veranderde en wat dat als partner van een ernstig zieke met je doet. Gevoelens van verdriet, wanhoop, frustratie en ook onmogelijke beslissingen en je eigen grenzen volledig voorbijgaan worden heel open besproken. Ik heb het boek ademloos uitgelezen. Door de fijne, vlotte schrijfstijl van Jopie vond ik moeilijk om het boek weg te leggen. Daarom wil ik het boek tippen als absolute aanrader! Dank je wel Jopie voor je eerlijkheid. Voor het prachtige boek. Voor een ode aan de liefde ondanks alle tegenslag. Ik vind je een topper

       fijne, vlotte schrijfstijl

    Geplaatst door uit Oudesluis , leeftijd 40-49
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    01-08-2019
    Trots
    Van dichtbij heb ik alles meegemaakt als dochter van Jopie en Erwin. Wanneer ik het boek opensla en begin te lezen herbeleef ik alles opnieuw, zo echt dat mijn moeder alles beschrijft! De liefde voor elkaar, het verdriet, de boosheid.. alles zoals het is. Mijn moeder begon met een blog en daarin zag ik hoe zij alles van haar afschreef. Het boek volgde erna en ook dit boek heeft ze met passie geschreven, ik ben heel blij en trots dat mijn moeder is wie zij is en alles gewoon verteld zoals het is, dingen woorden niet mooier gemaakt dan ze zijn, de waarheid wordt verteld en juist met die openheid zijn zoveel mensen geholpen en dat is precies wat ze ermee wilde bereiken. Wij wisten nooit wat er komen ging en wat voor vreselijke gebeurtenissen deze rot ziekte met iemand doet en daarbij ook met een heel geZin. Vaak bij het lezen van een ander merk je dat je er niet alleen voor staat en dat je niet aan jezelf moet twijfelen... in onze situatie had ik zo graag gewild dat er nog meer boeken als deze waren, zodat mama ook haar gevoel beter kon begrijpen. Hier schrijft een hele trotse dochter. X Danielle


    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    09-07-2019
    geweldig boek
    Geweldig boek voor iedereen die te maken heeft met hersentumoren, als naaste of als patiënt. Geeft veel inzicht in het slopende proces wat een hersentumor aanricht in de relaties. Vanaf het begin van de diagnose tot het bittere eind en de moeilijke strijd voor zowel patiënt als naaste of partner. Helaas heel herkenbaar.

       gemakkelijk te lezen

    Geplaatst door uit Gelderland , leeftijd 60-69
    Waardeert het boek met een 9 uit 10


    09-07-2019
    Heftig maar waar
    Mooi, met veel gevoel en heel herkenbaar geschreven. Echt vanuit het hart.


    Geplaatst door uit Utrecht , leeftijd 50-59
    Waardeert het boek met een 9.5 uit 10


    07-07-2019
    Tot de dood ons scheidt
    Heftig, maar ook heel herkenbaar boek. Oprecht geschreven. Er zijn al best veel boeken van mensen die zelf een hersentumor hebben, maar niet echt van partners van iemand met een hersentumor. En daar is echt behoefte aan.


    Geplaatst door uit Culemborg , leeftijd 40-49
    Waardeert het boek met een 8 uit 10


    07-07-2019
    Tot de dood ons scheidt
    Prachtig en liefde vol geschreven, Dit zal eigenlijk iedereen moeten lezen met niet aangeboren hersenletsel. Ik ben er heel blij mee hoe erg het ook is om dit allemaal mee te maken. Geweldig boek.


    Geplaatst door uit Vijfhuizen
    Waardeert het boek met een 9.5 uit 10


    06-07-2019
    Prachtig maar ook intens verdrietig en aangrijpend.
    De schrijfster neemt je mee nadat haar man de diagnose hersentumor heeft gekregen. Geschreven met zoveel liefde en alle eerlijkheid over de veranderingen van haar man door o.a. het hersenletsel. Over de zorgen om haar man, verdriet, eenzaamheid, gevechten en vooral het volhouden. Een boek wat makkelijk is te lezen en een grote steun is voor mensen met dezelfde diagnose!!


    Geplaatst door uit Cuijk , leeftijd 50-59
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    03-07-2019
    Tot de dood ons scheidt. moest geschreven worden.
    Tot de dood ons scheidt. Een boek geschreven met een eerlijke kijk op de werkelijkheid. De toegankelijke manier van schrijven maakt dat het leest als een dagboek met aantekeningen. Alle aspecten komen aan bod, het hele proces naar de dood toe. De angsten,de boosheid, het onbegrip, het gevoel van onmacht Maar ook de grote liefde en het verdriet om het verliezen van elkaar. Het eerste signaal van het ingang gezette proces en alles dat daar op volgt. Het karakter langzaam zien veranderen, met als gevolg de onmacht van Erwin. Met leden ogen moeten zien dat hij wel wil maar niet kan en de boosheid die daar op volgt. Het verlies van de het seksuele lichamelijk contact, de uitwerking daar van en vooral het gevoel van was dit alles.. Een gevoel van verlaten worden . Jopie deel veel met de lezer, laat niets onbesproken. De weg die zij samen zijn gegaan, elk besluit dat werd genomen had in zekere zin niets meer te maken met het leven dat nog in het verschiet lag Maar met het proces een zo goed en liefdevolle weg naar het einde te bewerkstelligen. Alles dat Jopie en Erwin in deze tijd moesten mee maken krijgt aandacht in dit boek Ik werd getroffen door de grote liefde in het gezin en de naaste familie.

       Boek goed leesbaar

    Geplaatst door uit Franeker , leeftijd 60-69
    Waardeert het boek met een 8 uit 10


    03-07-2019
    Gelezen met vele tranen
    Lieve Jopie, Wat heb je jouw geschiedenis met de liefde van jouw leven mooi, openhartig, gevoelig en puur beschreven. Ik heb jou laatst bij een wederzijdse vriendin mogen ontmoeten en ik wil je zeggen dat je een prachtig mens bent. Je was een liefdevolle echtgenote van jouw mannetje, die hem tot het laatst toe vol met liefde heeft begeleid naar zijn afscheid. Je bent een super moeder voor jouw kinderen, een liefdevolle oma voor jouw kleinkinderen en je was en bent een geweldige bazin voor jouw honden. Hoe negatief bepaalde mensen tegen jou kunnen zijn, zij mogen de spiegel eens voor hun gezicht zetten en kijken waar het mis is gegaan. Wellicht kunnen zij dit niet, laat het jouw verdere leven niet beinvloeden en geniet van alle mooie mensen om jou heen

       Puur
       Liefde

    Geplaatst door uit IJmuiden , leeftijd 50-59
    Waardeert het boek met een 9 uit 10


    30-06-2019
    Aanrader!!!
    Zo moeilijk om te lezen maar zo fijn om er achter te komen dat je niet de enige bent. Wat natuurlijk ook heel dubbel is. Dit gun je niemand. Zo onzeker ziekte verloop met veel angst en ook momenten van dankbaarheid. Gelukkig kon ik het boek weer bestellen, bedankt Jopie! Ik ben pas in het begin van het boek. Maar al zoveel herkennigs punten. Ergens ben ik bang om verder te lezen maar weet dat er ooit een moment komt dat ook mijn gezin er aan moet geloven. We hopen dat, dat nog even duurt. Knap dat het boek hebt uitgebracht je helpt mij er eennorm mee en daar ben ik je ontzettend dankbaar voor! Je bent een kanjer!!!


    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    26-06-2019
    Aangrijpend, liefdevol en goed geschreven.
    Ik ken Jopie en Erwin van voor dat Erwin ziek werd. Dat contact verwaterde. Tijdens zijn ziekte het blog van Jopie gelezen. Dan denk je een inkijk te hebben gekregen in hun leven en dat je weet hoe het zit. Maar pas na het lezen van het boek begrijp je hoe het echt is geweest al die tijd. Zoveel liefde straalt ervan uit. En ook zoveel onmacht in bepaalde situaties. Echt diep respect voor die twee en hun kinderen. Jopie schrijft het zoals het is. Niet meer en niet minder. Je wordt totaal in de situatie van dat moment gezogen. Kon het boek slecht weg leggen en bijna in één adem uitgelezen met pak zakdoekjes ernaast. Je houd het niet droog.

       Aanrader

    Geplaatst door uit Heerhugowaard
    Waardeert het boek met een 9.5 uit 10


    26-06-2019
    Een emotionele reis
    In dot boek maakt u kennis met Jopie er Erwin, twee mensen die dachten dat niets hun geluk ooit in de weg zou staan, tot op die ene vreselijke dag. De dag waarop hun werd medegedeeld dat hun leven nooit meer zou zijn wat het ooit is geweest. De dag waarop hun leven op zijn kop kwam te staan. Laat u meenemen op een reis door het leven van iemand met de diagnose “hersentumor”. Jopie verteld in dit boek openhartig over wat hun is overkomen en hoe zij de jaren na de vreselijke diagnose heeft beleefd. Jopie heeft het boek geschreven tijdens de ziekte van haar man Erwin. Erwin heeft ze er tot op het laatst altijd bij betrokken, iets wat ik heel erg bijzonder vind. Jopie verteld namelijk openhartig over hoe haar relatie met Erwin veranderd, hoe haar kinderen en andere naasten dit ervaren. Ook over de verhouding met haar schoonouders verteld ze zonder een blad voor haar mond te nemen. Jopie schrijft vanuit haar hart en wilde ook dat het haar woorden waren die in het boek kwamen te staan, haar zinnen en niet een aangepaste versie gemaakt door een uitgever. Dit boek is puur Jopie. In dit boek beleefd u hoogte en diepte punten, lief en leed, maar vooral kracht, de kracht en liefde tussen twee mensen die moeten dealen met kanker.

       Waargebeurd
       Makkelijk te lezen

    Geplaatst door uit Hoofddorp , leeftijd 40-49
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    23-06-2019
    Prachtig, eerlijk en ontroerend geschreven.
    Voor de 2e keer gaan lezen en weer zit ik binnen no time in het verhaal van Jopie, Erwin en hun gezin. Jopie schrijft op eerlijke en pakkende wijze haar verhaal. Van hoe hun leven samen als een sprookje begon, de eerste symptomen, het verpletterende nieuws dat het een hersentumor, de vele epileptische aanvallen, tot aan het sterven van Erwin. Je wordt er stil van! Het boek kan ik maar moeilijk wegleggen en tijdens het lezen 'leef' ik het leed van Jopie mee. Ik vind dat echt een grote kwaliteit van Jopie dat ze zo pakkend kan schrijven. Als ik het boek bijna uit heb vind ik eigenlijk het gewoon jammer, ik moet en ga Jopie en haar prachtige gezin missen! Ik vind het boek voor iedereen een aanrader om te lezen en dat het in de top 10 staat van de Hersenstichting zegt genoeg!


    Geplaatst door uit Putten , leeftijd 40-49
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    22-06-2019
    En zij heeft hem zó lief...
    Puur, mooi, schrijnend en ook informatief. Een onvervalst levensverhaal .... na het lezen besefte ik weer extra hoe blij ik ben met een lijf zonder pijn, al is dat lijf niet perfect. Tip: LEES!!! en LEEF!!!

       Eerlijk
       Mooi

    Geplaatst door uit Haarlem , leeftijd 50-59
    Waardeert het boek met een 9 uit 10


    21-06-2019
    Aangrijpend
    Jopie van den Burg vertelt in dit boek over de 13 jaar, waarin haar man Erwin (47) ernstig ziek was door een hersentumor. Ze vertelt hoe deze ziekte hun leven totaal veranderde, mede door het hersenletsel wat hij door deze ziekte kreeg. Alle onderwerpen waar je als partner mee te maken krijgt worden besproken. Open vertelt zij over haar gevoelens van verdriet, wanhoop en frustratie. Over de lange weg waarin ze de liefde van haar leven uit haar handen zag glijden. Over het onbeschrijfelijke verdriet wat dit met zich meebracht en de onmogelijke beslissingen die zij vaak moest nemen. Beslissingen die soms ook onbegrip opriepen.

       Aangrijpend
       Mooi

    Geplaatst door uit Haarlem , leeftijd 30-39
    Waardeert het boek met een 9.5 uit 10


    21-06-2019
    Kippenvel
    Een boek dat je raakt tot diep in je hart en die na dat je het hebt uitgelezen nog heel lang in je hoofd blijft rond spelen. Ook ik heb dit hele proces van dicht bij mee gemaakt en dacht dat ik alles wel wist .... niet dus . Het boek geeft goed weer hoe een ziekte kan toeslaan in een ...tot dan zorgeloos gezin..... de liefde het verdriet de boosheid en de onmacht wordt allemaal besproken in dit prachtige boek. Ook ik ben heel trots op je xx


    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    21-06-2019
    Aangrijpend , mooi boek
    Het boek is geschreven door mijn tante. Ondanks dat ik dacht dat ik het verhaal al kende was het toch ontzettend aangrijpend om het boek te lezen. Eigenlijk vond ik het heel erg dat ik best veel dingen heb gemist. En ik denk dat dit een heel goed boek is om te lezen voor mensen die dit ook meemaken. Voor een geliefde die herkenning krijgt en voor de naaste omdat je je dan misschien beter kan inleven in iemand die in zo'n situatie zit. Het is heel mooi en respectvol geschreven en echt alles komt aanbod.


    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    21-06-2019
    Kippenvel tot op het bot
    Dit boek is een ware weerspiegelen over hoe de liefde tussen twee mensen groeit en bloeit! In voor en tegen spoed. Een boek dat laat zien hoe het werkelijk is. Een boek waar vol liefde en aandacht aan besteedt is. Ik heb dit boek paar keer moeten wegleggen... zoals de titel zegt; kippenvel tot op het bot. Met hier en daar een flinke traan! Prachtig geschreven!

       Heerlijk weg te lezen
       Mooi verzorgt boek

    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    21-06-2019
    Puur en ontroerend
    Hallo Jopie, Ik ben gistermiddag aan je boek begonnen en heb hem net uitgelezen. Zoals verwacht uiteraard niet droog gehouden. Wat zijn dat 13 lange jaren geweest. Maar wat een fantastische zorgzame en sterke vrouw ben jij, en niet te vergeten die geweldige kinderen van jullie. Wat een mooi liefdevol gezin!!! Zo puur geschreven recht uit het hart. Ik weet zeker dat mensen in zo een zelfde situatie zich hierin kunnen vinden en wat van kunnen leren. 4 momenten uit het boek hebben mij een traantje doen wegpinken. 1. De onwetendheid van jou geliefde sterke man en de machteloosheid waar jij mee van doen had. 2. De roos op Valentijnsdag 3. Het zelfgeschreven briefje van jou geliefde waar jij zo naar had uitgekeken. Die woorden zijn indd goud waard. 4. Zijn laatste adem. Ik wil echt even kwijt dat ik veel bewondering voor je heb als persoon. Wat een warm lief mens ben jij! Daar zouden veel mensen een voorbeeld aan kunnen nemen. Ik heb op de oncologie poli gewerkt en ben mij ervan bewust hoe zwaar het voor de patiënt en naaste is. Heb al eens een boek gelezen "slanker door kanker" van een patiënt die helaas ook op vroege leeftijd is overleden. Het heeft mij meer inzicht gegeven in het leven van partner met kanker! Daar zal jou boek ook weer een bijdrage aan leveren. Bedankt daarvoor. Je bent een topper!! Groetjes Wendy


    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    21-06-2019
    Aangrijpend
    Een prachtig en emotioneel boek. Ik heb hem af en toe weg moeten leggen omdat ik het niet droog hield. Ook al heb ik alles langs de zijlijn meegemaakt, om het zo te lezen is nog veel heftiger. Ik ben trots op je!


    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    21-06-2019
    Prachtig boek
    Ben er best trots op dat ik heb mogen meewerken aan de totstandkoming van dit mooie boek al is dan een in- en intriest verhaal met dito afloop. Maar geschreven door een sterke (buur)vrouw die gewoon eerlijk haar verhaal doet over al die jaren dat zij en Erwin met deze ziekte moesten leven. Over de impact die dat had op alles in hun leven. Ups en downs, alles wordt eerlijk verteld, een boek om in één adem uit te lezen. Diep respect voor haar.


    Geplaatst door uit Anna Paulowna , leeftijd 40-49
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    20-06-2019
    Ontroerend
    Lieve nicht, Wat een ontroerend, emotioneel en mooi boek. Ik heb het achter elkaar uitgelezen, af en toe weggelegd omdat ik het niet droog hield. Maar wat hebben jullie Erwin een heel mooi en waardig afscheid gegeven en hem echt tot de dood scheidt achter hem gestaan, samen met je zussen en kinderen. Ik weet dat je uit een heel warm nest komt en dat blijkt ook uit hoe je met Erwin omging. Jopie je ben een topper en wat heb je geweldige kinderen. Lieve nicht, wat ben ik trots op je, je hebt het geweldig gedaan . Liefs Mia❤❤❤❤

       Leest heel makkelijk
       Zonder moeilijke woorden

    Geplaatst door uit Noord-Brabant , leeftijd 60-69
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    20-06-2019
    Emotioneel
    Een boek dat je in één adem uit leest en nooit meer vergeet .....het gaat over echte liefde en een vreselijke ziekte ...


    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 10 uit 10


    20-06-2019
    Zeer aan te bevelen!!
    Lieve Jopie, ik stond (voor zover je daar over kon spreken) aan de "goede" kant van het bed.... als verpleegkundige.... een verpleegkundige die in de loop van jullie "proces" steeds meer respect voor jullie kreeg.... voor de wijze waarop jullie alles hebben ondergaan, voor jullie kracht, voor heel veel dingen, maar vooral voor jullie ongelooflijke liefde voor elkaar..... wat heb je jullie verhaal prachtig en vanuit je hart aan het papier toevertrouwd! Ik kan niet anders dan heel erg trots zijn dat ik daar een heel klein beetje onderdeel van ben geweest. Je bent in mijn ogen echte powervrouw!! En met jouw boek een steun voor velen!

       Eerlijk en vanuit haar hart verteld

    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 9.5 uit 10

€ 19,95

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

1)Droom.

Een paar dagen daarna sliep ik heel onrustig, ik werd steeds wakker en dacht aan Erwin. Ik miste hem heel erg en zag steeds heel duidelijk zijn gezicht voor me. Uiteindelijk viel ik weer in slaap. Ik had een droom, een droom in het heden. Erwin was overleden.

In mijn droom hoorde ik zachtjes gesnurk en ging rechtop zitten. Ik zag dat er nog een bed in mijn kamer stond en daar lag Erwin op de manier zoals hij altijd sliep.' Hé, ben je eindelijk wakker'', zei hij. Ik huilde en zei: 'Schat ik kan je zien"'. Ik kroop bij hem in bed dicht tegen hem aan, en kon hem voelen. Hij deed zijn armen strak om me heen en kuste me in mijn hals. Ik zag dat zijn haar weer aan het groeien was ( mooi rood en dik). Hij was weer gezond en had weer zijn normale postuur, maar ook geestelijk was hij gewoon weer Erwin. Ik kuste hem overal en moest vreselijk huilen. Ik vroeg "Maar Erwin, je bent toch dood?" "Ja", zei hij 'ik ben dood', maar ik wil je laten weten dat ik bij je ben, altijd, het is goed zo". We hadden een gesprek zoals we dat vroeger hadden '' Erwin, sorry dat ik soms zo boos ben geweest, ik weet nu dat ook ik mezelf niet meer was" zei ik. '' Het geeft niet mop, ik begrijp het allemaal, je hebt het zo goed gedaan, ik ben zo trots op je hoe je alles gedaan hebt al die jaren en dat je mijn vrouw bent. Ik hou zielsveel van je"'. Ik wilde hem niet meer lostalen. We vielen dicht tegen elkaar in slaap, wat voelde ik me gelukkig en wat was het weer vertrouwd, toen ik wakker werd was hij weg...

Indicatie verpleegtehuis:

INDICATIE VERPLEEGHUIS :

De indicatie voor een verpleeghuis was aangevraagd, omdat Erwins zelfredzaamheid niet verder verbeterde. Onze voorkeur ging uit naar een verpleeghuis dat ook dicht bij ons in de buurt zou zijn. Dit verzoek werd gelukkig ingewilligd. Omdat ik precies wilde weten waar Erwin terecht zou komen ben ik alvast een kijkje gaan nemen. Ik had een afspraak gemaakt voor een intakegesprek, terwijl Erwin nog in het ziekenhuis verbleef. Toen ik binnenkwam in het verpleeghuis had ik er direct een goed gevoel bij. De inrichting was gezellig te noemen, de sfeer goed en de mensen waren uiterst vriendelijk. Niets op aan te merken dus. Maar toch. Toen ik na dit gesprek en de rondleiding weer door de schuifdeuren naar buiten liep had ik mezelf niet meer onder controle. Ik heb een paar keer in mijn leven echt heel erg veel verdriet gehad. En ik bedoel echt oncontroleerbaar verdriet… Dat was bijvoorbeeld bij het overlijden van mijn ouders. En deze dag was daar ook één van. Ik moest zo verschrikkelijk huilen. Ik kon dit bijna niet over mijn hart verkrijgen! Hem hier echt te laten wonen. Ik werd zo misselijk bij die gedachte, dat ik spontaan op straat moest overgeven. Ik was compleet van de kaart. De gemiddelde leeftijd van de mensen daar was ‘bejaard’ te noemen, daar hoorde Erwin toch niet tussen? Steeds wanneer ik Erwin bezocht in het ziekenhuis, en hem daar vrolijk zag zitten, vond ik het een ondraaglijk idee hem in een verpleeghuis achter te moeten laten.
Was dit het allemaal waard geweest? De operatie? De rest van je leven eindigen in een verpleeghuis? Voor hoe lang dat nog zou zijn dan? Dat soort vragen spookten constant door mijn hoofd. Ik vond ook dat ik hem in de steek liet. Niet omdat hij hier naar toe zou gaan maar meer omdat ik het allemaal zo ver had laten komen DAT we in deze situatie zaten. Maar wat moest ik? Ik kon niks. En er met hem over praten ging absoluut niet meer. Hij had geen mening. Hij liet alles met hem gebeuren. En dan nog. Je kan de dingen nog zo goed met elkaar bespreken maar als je in deze situatie zit, verleg je elke keer je grenzen ×
SERVICE
Contact
 
Vragen