Fragment

“Je hebt het goed en snel gedaan,” zei hij.
“Gewoon jouw voorbeeld gevolgd,” antwoordde ze zacht en kon haar blik maar niet van Per zijn gezicht halen.
“Dat zal niet meegevallen zijn. Het is toch het broertje van Arne?” vroeg Samuel.
Ze keek hem aan en stond op.
Het voelde niet goed dat hij de naam van Arne zonder woede gebruikte alsof het logisch was dat ze niet meer bij hem hoorde en ze voelde hoe haar menselijke kant boos werd.
“Kom,” zei hij opeens en trok haar mee aan haar arm. Liep met haar langs de waterkant en het lichaam van Per volgde in de bubbel die zij in stand hield.
Er kwamen mensen aan en die al nieuwsgierig keken naar wat ze met zijn tweetjes onder de poort deden. Hij nam haar daarom in zijn armen en de twee vrouwen keken glimlachend om.
Zijn armen om haar heen bracht haar even uit evenwicht en ze verloor bijna de bubbel waar Per in zat. Samuel bewoog zijn handen, de rune tatoeage van de Unalome lotus lichtte even fel op en toen was Per zijn lichaam verdwenen.
Ze keek naar hem op omdat zijn armen nog steeds om haar heengeslagen waren.
“Ik mis je,” zei ze zacht.
Samuel liet haar los en knikte.
“Misschien moet je teruggaan naar het feest?”
Elfy liep gekwetst weg.
“Wacht.” Samuel kwam achter haar aan en ze keek vol verwachting naar hem op.
“Hier. Draag deze ketting, het zal je beschermen,” zei hij en hield haar een zilveren ketting voor met blauwgroene labradoriet steen.
Ze knikte teleurgesteld, nam de ketting aan en liep met stevige stappen terug naar het restaurant. ×