€ 61,95

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

Camperjoy

reisdagboek met de camper

Martin Lammertink • Boek • hardback

  • Samenvatting
    Camperjoy is een hardcover reisdagboek van 555 pagina's en honderden foto's, gemaakt door het echtpaar Martin en Miriam Lammertink en teckel Joep. Tijdens alle vakantiereizen, weekenden en feestdagen met hun camper door Nederland en Europa beschrijven zij hun dagelijkse avonturen. Het boek beschrijft de dagelijkse praktijk en ervaringen met een camper, caravan en later nog hun eigen chalet op een kneuterige, herkenbare wijze en vaak met de nodige humor en (zelf)spot.
    Met de prachtige afbeeldingen, gemaakt door Miriam Lammertink, maakt dat dit boek naast de smeuige verhalen ook door de beelden een mooi boek is om te lezen voor de mensen die weten hoe het is om met een camper te reizen of overwegen om met de camper te gaan reizen.

    Een boek met een knipoog naar het kneuterige leven op de camping, waarbij een glim- of schaterlach regelmatig niet te onderdrukken is.

    Opmerking: Doordat de Camperjoy blogs afkomstig zijn van de eigen website, is de afdrukkwaliteit van de foto's van een mindere kwaliteit dan op de website.

    Dit doet echter niet af aan de leespret die dit boek met zich meebrengt.
  • Productinformatie
    Binding : Hardback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 210mm x 297mm
    Aantal pagina's : 562
    Uitgeverij : M&M Blogs
    ISBN : Niet bekend
    Datum publicatie : 08-2022
  • Inhoudsopgave
    niet beschikbaar
  • Reviews (10 uit 1 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

    21-08-2022
    Prachtig kijk in vakantie beleefboek
    Prachtig boek om te lezen, te kijken en volop te genieten. Heerlijk boek om op tafel te hebben liggen en in te blijven lezen en bladeren!!

       Schrijfwijze en de foto\'s
       Chique en duurzaam boek

    Geplaatst door uit De Kiel , leeftijd 40-49
    Waardeert het boek met een 10 uit 10

€ 61,95

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

We zaten lekker buiten bij de camper en de Cadac Chef stond al paraat om onze avondmaaltijd te verhitten, totdat er opeens een mevrouw naast ons stond en zonder zichzelf voor te stellen aan ons, meteen duidelijk maakte dat het net rondom de camper moest verdwijnen. Dit (schapen)net is bedoeld om onze teckel Joep meer bewegingsvrijheid te geven op “ons” perceel en ons meer rust te geven doordat we niet steeds zijn lijn tussen stoelpoten, tafelpoten, wielkassen en andere obstakels hoeven te verwijderen. Niemand heeft er last van en dit doen we al sinds we Joep hebben en veelvuldig op Staatsbosbeheer campings staan. Geen enkele boswachter heeft er ooit een punt van gemaakt en ze geven juist aan dat ze dit juist een prima oplossing vinden.

Boswachter Nadine dus niet! Er is beleid en dit beleid geeft aan dat er geen netten o.i.d. mogen worden gebruikt om een rustig campingbeeld te geven. Honden dienen te worden aangelijnd. Punt uit!! Vooral het feit dat ze zich niet voorstelt, geen welkom heet, niet vraagt of we het naar onze zin hebben, geen informatie over de omgeving, geen Staatsbosbeheer kleding draagt en qua gastvrijheid niet herkenbaar is ten opzichte van alle andere ervaringen bij de SBB campings, maakte dat ik vroeg wie zij nu eigenlijk was.

Nou.....dit was geen handige vraag voor deze net in dienst getreden, wat op macht beluste jongedame. “IK ben de boswachter hier!!!”

Zo zie je er niet uit, zeg ik nog......oeps...foute opmerking...het mondje kwam nog strakker te staan, het ooglid begon te trillen en haar stem werd nog wat hoger in de discussie die toen ontstond.

“Wij begrijpen het niet; aangelijnd is aangelijnd, maar omlijnd is ook aangelijnd. Joep kan nergens heen, valt niemand lastig, voelt zicht prettiger en wij voelen ons prettiger. Wat is het probleem? We hebben met vele collega boswachters van jou gesproken in die 16 bezoeken aan jullie campings verspreidt over Nederland met dit schapennet. Niemand heeft er iets van gezegd, behalve dat ze het vindingrijk vinden en begrijpen. Niets over beleid!

Wij gaan dan ook nu het net niet weghalen of overtuig ons hoe jullie beleid is omschreven.”
Boswachter Nadine dacht er anders over: IK maak met u de afspraak dat morgenochtend het net weg is! En toen ging ze.....Maar ze kwam terug. Meestal zie je op zondag nooit de boswachter, maar deze dame wilde haar gezag laten gelden en moest even herladen, maar wij wisten: She will be back!!

We hebben ietwat opgefokt de avond doorgebracht en ons voorbereidt op de dag die komen gaat: Nadines Revanche II”

Miriam heeft haar huiswerk gedaan en rechtstreeks contact gezocht met het hoofdkantoor van alle SBB campings en gevraagd naar het beleid en uitgelegd wat de situatie was. Dezelfde avond kregen wij nog antwoord van SBB en wel het volgende: ze konden niets vinden over dergelijk beleid tegen het schapennet en vonden het wederom juist inventief gevonden. Een officieel antwoord zou nog volgen.

De volgende ochtend bij het ontbijt kwam Akela Nadine er weer aanlopen. In vol ornaat uniform dat alleen maar gebruikt mag worden bij inauguraties van het koninklijk huis of overlijden van prominente boom of zo.... In ieder geval zag ze er top uit, onze Nadine!

“WAT hadden wij afgesproken met u?” sprak ze in meervoud als persoon en Uniform....
Nou....wij hadden niets afgesproken en u droeg gewoon iets op. Wat we overigens niet gaan uitvoeren. Totdat duidelijk is wat uw beleid is, vanuit SBB oogpunt en niet uw dictoriale oogpunt.

Oeps...hier worstelde onze Nadine toch even met haar repliek....opeens was er sprake van Boswachter Frits, die zij opvolgt als boswachter. Wij kennen namelijk boswachter Frits en die heeft namelijk zelf gezegd dat ie het net een NETTE oplossing vond destijds dat wij stonden op camping te Drie bij Ermelo.
Nogmaals onze standpunten uiteengezet en dat wij contact hadden met het hoofdkantoor van SBB om met een officieel beleid naar buiten te komen. Dan hebben wij er vrede mee. We halen dus vandaag geen net weg en gaan zo lekker fietsen.
Nadine worstelde nog steeds en zei tot slot; “nou, ik zal dit meenemen!”

Ik denk naar het werkoverleg of zo, want het net meenemen dat zou toch niet gebeuren als we aan het fietsen zijn. We sloten niets uit bij Nadine en haar domeins- en machtsgeilheid! ×
SERVICE
Contact
 
Vragen