Samenvatting
Het had weinig gescheeld of Ernest van der Kwast had het ware verhaal van het leven van zijn moeder nooit gehoord. Het besef dat een verhaal zomaar kan oplossen in de geschiedenis inspireerde hem de levens op te tekenen van vier vluchtelingen.
Omar, Mohamad, Heba en Pouya dragen zuivere herinneringen aan hun geboorteplek met zich mee. De mooiste knikkers, in een winkeltje gekocht door een grootvader, een eigen kamer, brede straten, warme, zonnige dagen en land waarop appelbomen stonden en waar door een jongetje olijfbomen werden geplant. De verhalen beginnen bij deze mooie flarden van vroeger. Het is de aanhef van hun leven, waarin zich pas later de onafwendbare tragiek openbaart.
Het resultaat is een aangrijpend boek met moedige verhalen die ons anders laten kijken naar de mensen die de oversteek naar Europa hebben gemaakt.
Het verhaal van het leven van mijn moeder begon bij een geitje. Het is een verhaal waarvoor de geschiedenis zich niet interesseert, maar waardoor ik heb geleerd om met de ogen van een alfa naar de wereld te kijken.