Fragment
Pinoccio keizer
"Amerika first!" Het zijn de woorden van George Washington, die de eerste president werd van de USA en dat gebeurde op 30 april 1789, nadat op 4 maart de grondwet van kracht was geworden. Vrijwel gelijktijdig (op 5 mei) brak in Europa de Franse Revolutie uit: het volk dat zich bevrijdde van het juk van adel en clerus. George Washington was afkomstig uit Virginia, een van de zuidelijke staten van Amerika die zich later als de 'Confederatie' wilden afscheuren omdat zij de slavernij wensten te behouden terwijl die in de noordelijke staten werd afgeschaft. George Washington was zelf een slavenhouder en in het testament dat hij tien jaar na zijn aantreden zou schrijven, schonk hij aan zijn 123 slaven de vrijheid. Met "Amerika first!" wilde de president zich uiteraard onttrekken aan de internationale verwachting om stelling te nemen tegenover de Franse Revolutie (die het westen verdeelde in pro's en contra's) omdat die vooral een bevrijding van het volk betekende terwijl hij zelf slavenhouder was. De opstand van de Amerikaanse verdrukten zou uiteraard alsnog losbreken en resulteren in een burgeroorlog die vier jaar duurde (1861-1865).
Donald Trump ontleende zijn berucht devies aan de eerste president van de Verenigde Staten om gelijkaardige redenen: de internationale bemoeienissen van de Amerikanen die zogezegd de roeping hadden om de wereld te gaan bevrijden van het juk der dictaturen, bleek hypocriet en berokkende aan het land meer schade dan voordeel en in plaats van applaus oogsten de Amerikanen steeds meer kritiek. Bovendien is de periode van het kolonialisme en het neokolonialisme voorbij en de uitbuiting gebeurt dezer dagen middels geheel verborgen vormen van slavernij. Maar terwijl George Washington per testament in 1799 zijn slaven uiteindelijk de vrijheid gaf, heeft Donald Trump de Amerikaanse slavenhouders gefaciliteerd met de legale productie van een gigantisch slavenleger en dit naar het voorbeeld van Europa.
Immers, als slaven rechteloze arbeiders zijn, dan volstaat het een muur te bouwen om hen in massa te produceren: zij passeren sowieso de muur, zijn bijgevolg illegaal en dus rechteloos in het land aanwezig maar zij hebben honger en zullen derhalve geheel rechteloos arbeiden of dus slavenwerk verrichten.
Aldus verhuizen de slaven momenteel van de derde naar de vierde wereld: waar zij voorheen werkzaam waren in westerse fabrieken in hun thuislanden (in Afrika, India, China, Vietnam, Cambodja, oude Oostblok-staten...), worden ze nu geïmporteerd om ter plekke te worden uitgebuit en wel op zo'n wijze dat ze op het ogenblik zelf van hun entree, door de muur waar zij langsheen moeten, automatisch illegaal worden en dus vanzelf veranderen in slaven.
Leugenachtige televisiefeuilletons over families en buren die amper hoeven te werken terwijl zij in paradijselijke villa's resideren, met sportwagens rondrijden en hun tijd doden met feesten, moeten wereldwijd de armen met hun laatste spaarcenten naar het westen lokken waar zij, eenmaal gearriveerd, helaas te laat ontdekken dat zij gelijk muizen in de val gelopen zijn. Reeds lang voor het bestaan van de televisie en van Hollywood werden met soortgelijke fantastische verhalen miljoenen Chinezen naar Amerika gelokt waar de meesten onder hen zich letterlijk dood werkten om hun overtocht terug te betalen. De hedendaagse mensenhandelaars gebruiken precies dezelfde tactiek.
Het begon ooit met de rondtrekkende moordenaarsbendes die niet alleen op wilde dieren joegen maar die ook de eigen soortgenoten plunderden en uitmoordden: De Hunnen, de Noormannen, de Ottomanen en noem maar op. Om die plunderingen te kunnen blijven herhalen, gingen de 'veroveraars' in een volgend stadium hun 'prooien' behandelen zoals de boer doet met zijn vee: de prooien werden gedomesticeerd en zo ontstonden onder het juk van potentaten, uiteindelijk heuse staten waarin burgers aan het werk werden gehouden en belast of uitgemolken. Het Romeinse Rijk, het Rijk der Franken, het Duitse Keizerrijk en, tussen haakjes: het onderworpen volk werd gechristianiseerd om de vrede te waarborgen.
Na de grote ontdekkingsreizen koloniseerde het westen vrijwel het ganse continent Afrika en later ook Azië en Amerika. Omdat de autochtone Amerikaanse bevolking vrijwel volledig bezweek aan geïmporteerde ziekten van de Europese veroveraars, werden van de zestiende tot de negentiende eeuw met enorme zeilschepen zo'n twaalf miljoen Afrikaanse zwarten naar Amerika versast om daar als slaven te dienen op de plantages van Europese grootgrondbezitters. De slaven werden gekocht van Afrikaanse koningen die ze gingen vangen in hun binnenland en ze naar de havens brachten en zij werden betaald met in Europa geproduceerde geweren waarmee die Afrikaanse koningen dan onderling oorlog voerden. De opbrengst van de Amerikaanse (vooral thee- en katoen)plantages ging naar Europa. Toen de slavernij werd afgeschaft, scheurde Noord-Amerika in twee stukken: de noordelijke staten wilden geen slaven meer, de zuidelijke wilden haar slaven behouden en dat resulteerde in de Amerikaanse burgeroorlog (1861-1865) - een heruitgave van de Franse Revolutie met een vertraging van tweeënzeventig jaar.
Zoals gezegd kwam de slavernij intussen terug in de nieuwere en veel moeilijk te bestrijden vormen van het zwartwerk door nieuwe 'zwarte' mensen: de sans-papiers. En in feite heeft deze hardnekkige terugkeer van de slavernij haar bestaan te danken aan het ingeburgerd zijn van de leugen: het bedrog is heden de feitelijke politiek en het politieke gebeuren dat zich voor onze ogen ontvouwt, is slechts een rookgordijn. De dubbele boekhouding is dermate ingeburgerd dat zowaar driekwart eeuw na de bevrijding van de concentratiekampen, hetzelfde Europa dat deze bevrijding viert en dat als aandenken en als uiting van verontwaardiging, kunstwerken en monumenten subsidieert, er quasi identieke concentratiekampen op nahoudt in de eigen niet te betreden achtertuin met zowat zes miljoen slachtoffers, exact het aantal dat in Hitlers kampen om het leven kwam. Men kan het zowaar anders wensen, maar het zijn de zogenaamd 'politiek correcte' mensen die het allemaal zo willen.
×